என்னவொரு வேதனை

உன் கண்ணில் இருந்து வழிந்து விழும் 

கண்ணீர் வெள்ளி துளிக்கு நான் காரணம் 

இல்லை.... 

ஆனால் அந்த வெள்ளி துளிகளை கீழே 

விழாமல் என் விழிகளால் 

தாங்கிக் கொள்வேன்..... 

காரணம் அழுவது நீ என்பதால்.....

இரவுப் பனியில் 

குளித்த பூமிக் கன்னி பெண் 

காலை சூரியனால் 

தலை துவட்டி, 

பச்சை பட்டு உடுத்தி, 

யாரை பார்க்க, 

இத்தனை 

நாணத்தோடு காத்திருக்கிறாள்?

பாடம் எழுத, கட்டுரை எழுத 

என்று எதற்காக நான் 

என் பேனாவை தொட்டாலும் 

அது எழுதுவது என்னவோ 

உன் பெயரை மட்டும்தான்...... 

எனக்கு மட்டும் பேனா 

படைக்கப்பட்டது 

உன் பெயரை எழுதவும், 

காதல் கடிதம் எழுதவும், 

மட்டும்தான்!!

என் உயிரின் 

இறுதி அணு வரை 

உன் பெயரை சொல்லிக் கொண்டே இருந்தாலும் 

சோர்ந்து போகாது. 

ஏனென்றால், 

உன் பெயர் சொல்லவே இறைவன் 

என்னை படைத்தான்! 

உன் பெயரிலேயே 

அத்தனை அன்பு இழைகிறதடி!!

உண்மையான தன்னம்பிக்கை என்றும் தோற்பதில்லை. 

எத்தனை முறை படை எடுத்தாய் 

என்பது முக்கியம் இல்லை 

போர்க்களம் உன்னுடையதா 

என்பதுதான் முக்கியம்..... 

ஏன் என்றால் வெற்றிக்கு 

போர்க்களம் தான் தேவை.

ஜன்னல்களை யாசித்தேன் 

உன் சுவாசக் காற்றை 

தென்றலில் இழைத்து 

அழைத்து வரச்சொல்லி. 

வாசலுக்கு முத்தமிட்டேன் 

கதவுகளை காதலித்தேன் 

உன் வரவை எதிர்பார்த்து. 

அழைப்பு மணியை கட்டிக் கொண்டேன் 

நீ வருவதை அது எனக்கு அறிவிக்குமென்று... 

எப்போது வருவாய் அன்பு கண்ணம்மா?

எங்கோ தொலை தூரத்தில் இருந்து 

நீ விடும் மூச்சுக் காற்றை 

வாங்கி நான் இங்கு மூச்சு 

விடுகிறேன் என்பதை 

அறிவாயா நீ? 

என் உயிர் அணுக்கள் ஒவ்வொன்றும் 

உன்னை தேடி 

ஒவ்வொரு வீதியாக அலைவது 

உனக்கு தெரியுமா? 

எங்காவது ஒரு 

என்னுடைய 

பார்வையில் நீ தென்படுவாயா 

என்று தேடி தேடி 

என் விழிகள் செத்து வருவது 

உனக்கு தெரியுமா....... 

உளறவில்லை.....நான் 

உண்மையை சொல்கிறேன் 

என்பதாவது 

உனக்கு தெரியுமா?????

புரிந்திவிட்டிருந்தால்

எனக்குமட்டும் ஏன்

இத்தனைக் கஷ்டம்..... 

என் மன சுமையை 

உன் பரந்த தோளில் 

இறக்கி வைக்க நினைத்து 

நான் உன்னை பார்த்த போது, 

உன் முகத்தின் கடுமை, 

என் நினைப்பை 

ஓட ஓட விரட்டியடித்தது. 

என்ன ஒரு வேதனை?

இதுதான் காதல்நோய்

அன்றிரவு அதிகாலை ஆழ்ந்த ஒரு கனவு. கனவில் நீ. சும்மாயிருக்க வேண்டியதுதானே. ஒரே சீண்டல்கள். அதாவது விடிகாலை எப்பொழுதும் கதவைத் திறப்பதுபோல கதவைத் திறந்தால், நீ வாசலில், உலகத்தின் சந்தோஷங்கள் அனைத்தையும் உன் கண்ணுக்குள் தேக்கிவைத்துக்கொண்டு. அந்தநாள் வீட்டில் தோழிவேறு இல்லை. அவள் ஒரு உறவின் திருமணத்திற்கு சென்றுவிட்டாள்.  உன் முகத்தின் பொழிவு, என்னை மிகவும் பயமுறுத்தி, கலவரத்துடன் துன்புறுத்தத் துவங்கிவிட்டது. என்னை கற்பழித்துவிடுவாயோ என்றொரு நடுக்கம். அது முற்றிலும் கிடைத்திட முடியாத இன்பமான இம்சைகள். உள்ளே நீ வந்தவுடன் சொல்கிறாய், உலகத்தை முழுவதும் துறந்து மொத்தமாய் உன்னிடமே வந்துவிட்டேன் என்று. நீ உன் அரிபறிகளை முடித்து சோபாவில் வந்து கால்மேல்கால் போட்டுக்கொண்டு அப்பாடாவென அமர்கிறாய். உன்கால்களின் முட்டுப்பகுதிவரை உனக்கு அடங்காமல் வெளியே துறுத்தித் தெரிகிறது.  நான் உனக்கு என்திறமையின் வழிப்படி மிகவும் ருசியான மாஞ்சோலை டீயை போட்டெடுத்து தருகிறேன். நானும் உன்னருகில் அமர்ந்துகொள்கிறேன். என்னைப் பார்த்துக்கொண்டே அந்த டீயை மிகவும் ருசித்துப் பருகுகிறாய். என்ன நினைத்தாயோ எனக்கு நான் வைத்திருந்த டீயையும் உன்கையிலெடுத்து ஒரு உறுஞ்சு உறுஞ்சி அப்படியே என் வாய்க்குள் அதை செலுத்துகிறாய் என்னை கட்டியணைத்துக்கொண்டு . மலைப்பாம்பு இரையை இறுக்குதல்போல், இறுக்கிய அணைப்பால் என் மூச்சு முட்டிடச் செய்கிறாய் வாயை எடுக்காமலேயே.  உன் சேலை முழுமையாய் விலகிடுவதையும் நீ உணரவில்லை. என்முகத்தில் அழுத்திக்கிடந்த அந்த பருவமெத்தைகள், கால்களை பின்னிக்கிடந்த அந்தக்கால்கள். மூச்சு முட்டியது. உடல் நெருப்பால் பரவியது. தப்பவழியில்லை என்பதை உணரும்வேளை, கதவு தட்டப்படும் ஓசைகேட்க, பட்டென விழித்தேன். மணி 2ஐக் காட்டி சிரித்தது. உன்நினைவு மேலோங்க, நெட்டில் பதுக்கி வைத்திருந்த  உன் படங்களையெல்லாம் பார்த்து ரசித்து, துக்கம் மறைத்து, தூக்கம் மறந்து, உன்னழகில் திளைத்து, உன்னை தியானித்து அப்படியே கிடந்தேன். உறக்கம் வெறுத்தது மனம்.
தியான வாழ்வு, கனவுகளை துளியும் சிதைக்காமல் அப்படியே மூளையின் நினைவுக்குழிக்குள் பதுக்கி வைத்துக்கொள்கிறது. சரி டிவி பார்க்கலாமென ஆன்செய்தால், அங்கு சுதாரெகுனாதனின் இறையுணர்த்தும் கீர்த்தனைகள். அவளும் உன்போலவே வடிவாக இருப்பாள். நானென்ன செய்ய? குளிக்கச் செல்லும்வேளை, நாம் சேர்ந்து அந்த மணிமுத்தாறு சுனையில் குளித்தது  நினைவில்வந்து ஒட்டிக்கொண்டு உன்னழகைக்காட்டிக் காட்டி வாட்டியது.  உன்னிடம் குற்றாலத்தில் கடுமையான வார்த்தைகளில் பேசியது, முன்வந்து என்னைக் குற்றவாளியாக ஆக்கிடத் தீர்மானித்தது. மதிய உணவுமுடித்து ஆசுவாசமாக அமர்ந்தபொழுது, அன்றொருநாள் முதல்முதலாய் நேருக்குநேர் அமர்ந்திருந்த உன் கண்களில் நான் கண்ட அந்த காதலும், அது உணர்த்திய விதமும், உண்மையாகவாவென்று என்கண்களால் நான் கேட்க, நீ  தொடர்ந்து உன் அந்த அழகிய புன்னகையை வழியவிட்டு ஆமாம் என்றது. மாலையில் அலைந்த இனிய தென்றலை அனுபவித்து நிற்கும்வேளை, நீ உருவாக்கிய  உன் அந்த இரவின் அநியாயங்கள் ஒன்றுவிடாமல் என் சிந்தனையில் பூக்க, சிலிர்ப்புற்ற என் இளமையின் கூச்சலை கட்டுப்படுத்தவே முடியாமல்தான் கிடந்தேன். மொத்தமாக ஒரு கும்பிடு போட்டுவிட்டு அன்று வெளிநாடு செல்லக் கிளம்பியவேளை எதிர்பாராசமயம் நீ கொண்டுதந்த அந்த நீர், என்ன நீரா? அது உன் அன்பினில் விளைந்த அமுதநீரல்லவா! இன்றுவரை என்னைக் கொல்லாமல் கொன்று தீர்க்கும் காதல் நீரல்லவா! இப்படியே உன்நினைவுதான் அன்று முழுமைக்கும். உண்மையிலேயே அன்றுதான் உண்மையான காதல்நோயை உணர்ந்து கண்டுகொண்டேன்.
நின்றாலும், நடந்தாலும், அமர்ந்தாலும், படுத்தாலும், கனவிலும், நனவிலும், உணவிலும், உணர்விலும், உள்ளத்திலும்  உண்மையாய், எந்தன் விடிவெள்ளியாய் பூத்துக்கிடந்தது நீ, நீமட்டுமே அன்றுமுழுவதும்.
அன்றுமுழுவதுமே இரவு உட்பட உன்பற்றிய வெறித்தனமான உன் நினைவுகளிலேயே கழிந்தது.

சுவைகளும் உடல்தொடர்புகளும்

அறுசுவைகள். அவை புளிப்பு, கசப்பு - துவர்ப்பு, காரம், உப்பு, இனிப்பு ஆகியவை. இதில் கசப்பும் துவர்ப்பும் ஒரே நிலையில் செயல்படுபவை. மற்றும் முறையே ஐம்பூதங்களின் ( ஆகாயம், நெருப்பு, காற்று, நீர், மண் அல்லது நிலம். ) சம்பந்தம் கொண்டவை.
சுவைகள், காந்தத் தன்மாற்றம் அடையக்கூடியவை. அவை நாவில் பட்டவுடன் உடலில் காந்தமாக உறுமாற்றப்பட்டு பல விளைவுகளை ஏற்படுத்துகின்றன. அவைகள் சிலபல உடலுறுப்புகளுடனும் நேரடித் தொடர்பு கொண்டிருக்கின்றன. சில நேரங்களில் சில சுவைகளை மனம் விரும்பாது. அந்த நேரம் அந்த சுவையினால் ஏற்படும் ஷக்தி உடலில் நிரம்பியிருப்பதே அதற்குக் காரணம். அந்த உறுப்புகளின் செயல்திறன் பாதிக்கப்பட்டு அந்த உறுப்புகள் சோர்வாகக் கருதப்படும்வேளை அந்த சுவையுள்ள உணவினை உட்கொள்ளும்பொழுது அந்த உறுப்புகள் உற்சாகம் பெறுகின்றன.  அதற்காகவே நம் முன்னோர்கள் ஒவ்வொருநாளும் ஒரு வேளையாயினும் அறுசுவை உணவு உண்ண வழிவகை செய்திருக்கின்றனர்.
புளிப்பு :
இது உடலின்  ஐம்புலங்களில் ஆகாயம் ( வெற்றிடம் ) - பிராணசக்தியாக செயல்படுகிறது.. ஆன்மபலம் கொண்டது. இந்த சக்தி குறையும்பொழுது நரம்புகளின் குறைபாடுகள் ஏற்படும்.
உடலுறுப்பில் கல்லீரல், கண்கள், பித்தப்பை, இவற்றில் நேரடியாக தொடர்புள்ளவை. கோப உணர்ச்சிக்குக் காரணமானது.
களுத்துக்கு மேலுள்ள கண்களும் கீழுள்ள கல்லீரலும் ஒரே உருவ அமைப்புக் கொண்டவை.
( பொதுவாக களுத்துப்பகுதி இறந்த ஆவியுலகையும், மேலுள்ள தலைப்பகுதி   இறைத்தன்மையின் வழிகாட்டலையும், கீழ்ப்பகுதி நிகழ்கால நடவடிக்கைகளையும், உடல் மற்றும் மனம் கொண்டிருக்கும் நிலைகளையும் குறிக்கும். )
காரம் :
ஐம்புலங்களில் காற்று ( வெற்றிடத்தினைவிடவும் கணமானது ) - பிராணசக்தியாகக் கொண்டது. துக்க உணர்வுகளை அடிப்படையாகக் கொண்டது. மலச்சிக்கலை ஏற்படுத்தும். அதில் ஒருவருக்கு பிரச்சனை ஏற்பட்டால் காரம் அதிகமாக உட்கொண்டால் மலச்சிக்கல் போயேபோய்விடும்.
உடலுறுப்பில் நுரையீரல், மூக்கு, பெருங்குடல் இவைகளில் தொடர்புள்ளவை. நுரையீரலும் மூக்கும் ஒரே தோற்ற அமைப்புகொண்டவை.
கசப்பு & துவர்ப்பு :
ஐம்புலங்களில் நெருப்பு ( காற்றின் தன்மையை ஒத்தது ) - பிராணசக்தியாக கொண்டது. மனதில் சந்தோஷ உணர்வுகளை ஏற்படுத்தக்கூடியது. ரத்தக்கொதிப்பை அடக்கவல்லது. ஒரு பாம்புக் கடித்தால் கசப்பான வேப்பிலைகளை வாயில் கசப்புத்தன்மை வரும்வரை மென்றால் பாம்பின் விஷத்தின் வேகம் கட்டுப்படுத்தப்பட்டு சிகிச்சைக்குப்பின் காப்பாற்றிவிடலாம். கசப்பு மற்றும் துவர்ப்பான உணவை விரும்பி உண்பவர்களுக்கு பெரும்பாலும் இருதயம் தொடர்பான வியாதிகள் வருவதில்லை.
உடலுறுப்பில் இதயம், சிறுகுடல், நாக்கு இவற்றில் நேரடித் தொடர்புள்ளவை.
இதயமும் நாக்கும் ஒரே தொற்றம் கொண்டவை.
உப்பு :
ஐம்புலங்களில் நீர் ( காற்றையும் நெருப்பையும்விட கணமானது. ) - பிராணசக்தியாகக் கொண்டது. மனதில் பயவுணர்வுகளை ஏற்படுதுவது. திருட்டு, பொய், ஏமாற்று, அநியாயங்களில் ஈடுபடுவோர் உப்பை மொத்தமாகத் தவிர்பது நலம்.
உடலுறுப்பில் சிறுனீரகம், மூத்திரப்பை, காது இவைகளில் நேரடியாக தொடர்புள்ளவை. சிறுநீரகமும் காதுகளும் ஒரே தோற்றமுள்ளவை.
இனிப்பு :
ஐம்புலங்களில் மண் அல்லது நிலம் ( எல்லாவற்றையும்விட கணம் மிகுந்தது.) - பிராணசக்தியாக கொண்டது. மனதில் கவலைகளை ஏற்படுத்தவல்லது. எந்தவேலையாயினும் தள்ளிப்போடாமல் உடனுக்குடன் செய்துமுடிப்பின் கவலையில்லை. இனிப்பை விரும்பி உண்பவர்களுக்கு வயிற்றுப்பிரச்சனைகள் வருவதில்லை.
உடலுறுப்பில் இரைப்பை, மண்ணீரல், உதடுகள் இவற்றில் தொடர்புகொண்டவை. மண்ணீரலும் உதடுகளும் ஒரே தோற்றமுடையவை.

நோய்கள் உண்டாகக் காரணங்கள்:

நம்முடல் தினம்தினம் கோடிக்கணக்கான செல்களை உற்பத்தி செய்கின்றன. மேலும் கோடிக்கணக்கான செல்கள் அழிகின்றன. அந்த அழிந்த செல்களை அப்புறப்படுத்தி, புதிய செல்களை உருவாக்க வேண்டிய சத்துக்களை உணவின் மூலம்பெற்று செல்களுக்கு கொண்டுசெல்லும் முக்கியமான வேலையை ரத்தம் செய்கிறது. ஆக நம் உடலுக்கு ரத்தமே பிரதானம். ரத்தம் கெட்டாலோ, அவைகளைக் கொண்டுசெல்லும் வேலையை அது சரிவர செய்யமுடியாவிட்டாலோ, தடை ஏற்பட்டாலோ ஒரு துயரம் உண்டாகிறது. ஒரு மின்காந்த இழப்பு உண்டாகிறது.  அதுவே நோயாக கருதப்படுகிறது. நோயற்ற வாழ்வே குறைவற்ற செல்வம்.

நோய்க்கான அடிப்படைக் காரணங்கள்:

1. ரத்தத்தின் பொருட்களின் தரம் குறைதல்..... நாம் உட்கொள்ளும் உணவால் ஏற்படும் குறை. உணவுமுறை மாற்றம் அவசியம்.
2. ரத்தம் அளவில் குறைதல்...... நாம் உட்கொள்ளும் உணவால் ஏற்படும் குறை. உணவுமுறை மாற்றம் அவசியம்.
3. ரத்தத்தின் பொருட்களின் அளவு குறைதல்....... நாம் உட்கொள்ளும் உணவால் ஏற்படும் குறை. உணவுமுறை மாற்றம் அவசியம்.
4. செல்களின் உற்பத்தி செய்யும் திறன் குறைதல்....... நாம் உட்கொள்ளும் உணவால் ஏற்படும் குறை. உணவுமுறை மாற்றம் அவசியம்.
5. மனதில் ஏற்படும் பாதிப்புகள்...... நடைமுறையில் வேலைகளை சரியான திட்டமிடலில் செயல்படுத்துவது. உள்மனம் சொல்வதைக் கேட்டு அதன்படி லயத்துடன் நடப்பது. சுவைகளினால் மாற்றமடைவது.
6. புத்தி கெட்டு போய்விடுதல்..... தியானம், சுவைகளினால் மாற்றமடைவது.
7. ஆழ்மனப் பதிவுகளின் தாக்கங்கள்...... தியானம், சுவைகளினால் மாற்றமடைவது.
8. ஆன்ம சக்தி குறைதல்......... தியானம், சுவைகளினால் மாற்றமடைவது.
9. நம்மைச் சுற்றி அமைந்திருக்கும் ஆராவின் வீரியம் குறைதல்........ தியானம், சுவைகளினால் மாற்றமடைவது.
10.பஞ்சபூதங்களின் தன்மைகள் குறைதல்....... சுவைகளினால் மாற்றமடைவது.
11. பிறப்பிலேயே கொண்டுள்ள குறைபாடுகள்....... தியானம், இறைவனைத் தொழுதல்.
12.பரம்பறை விஷயங்களால் ஏற்படும் குறைகள்....... தியானம், இறைவனைத் தொழுதல்.
இவைகளால் மட்டுமே நோய் ஏற்படமுடியும். இவைதவிர்த்து வேறெந்த காரணங்களும் இருந்திட முடியாது. இவைகளில் சிலவற்றை ஆன்மீகமும் தியானமுமே வழிநடத்தி சரிசெய்திட முடியும். ஆனால் பலவற்றை உணவின் மூலமும் அதன் முறைகள் மூலமும் சரி செய்திட முடியும்.

உணவுகள் :

பச்சையான இயற்கை உணவுவகைகள், பழங்கள், சமைக்காத தேங்காய்ப்பொருட்கள், வெள்ளரி, கேரட் போன்ற பச்சையாக உண்ண சுவையாக இருக்கும் பொருட்கள் முதலிடம் பெருகின்றன.
பச்சையாக சாப்பிடமுடியாத முளைகட்டிய பயறுவகைகள், தானியங்கள், சுவையற்ற பழங்கள், காய்கள் இவற்றால் கொண்ட உணவுகள், 2மிடம் பெரும் உணவுவகைகள்.
சமைத்த சைவ உணவுவகைகள், கீரை, சாதம், சப்பாத்தி முதலானவைகள் மற்றும் மீன் உணவுவகைகள், 3ஆமிடம்.
மற்றெல்லா அசைவவகை உணவுகள் 4மிடம்.
டீ, காப்பி, பாட்டில் பான உணவுகள், பதப்படுத்தப்பட்ட உணவுவகைகள், பீடா, பாக்கு, புகையிலை போன்றவைகள், மதுவகைகள் 5மிடம். பொதுவாக இவைகள் தவிர்க்கப்பட வேண்டியவைகள்.


உணவுமுறையில் கவனிக்கவேண்டியவை:

உணவு உண்ணுமிடம் சுத்தமாகவும், சத்தமின்றியும், கவனம் மாறாததாகவும், அவசரமின்றி அமர்ந்து கொள்ளத்தக்கதூவுமாக இருக்கவேண்டும்.
நன்றாக பசியெடுத்தபின் மட்டுமே உணவை உட்கொள்ளவேண்டும். நேரம் பற்றி கவலைகொள்ளக்கூடாது.
உணவு உட்கொள்ளும் முன்னோ, உணவின்பொழுது இடையிலோ நீர் அருந்துதல்கூடாது. அது வயிற்றின் செமிக்கும் திறனை பாதிக்கும்.
உணவு உட்கொள்ளும்வேளை எடுக்கும் கவளம் நம் பற்களால் நன்கு மெல்லப்பட்டு கூழாக்கி முழுவதும் உமிழ்நீரால் கலக்கப்பெற்று பின்னரே விழுங்கிட வேண்டும். அவசரமாக உண்ணுதல்கூடாது.
உட்கொள்ளும்பொழுது உணவின் சுவையை நன்கு அனுபவித்துச் சுவைத்து உண்ணவேண்டும். முழுக்கவனமும் உணவிலேயே இருந்திடல் வேண்டும்.
உணவு உட்கொண்டபின் தாகம் எடுத்தபின்னரே தண்ணீர் பருகிடல்வேண்டும். தவிக்காமல் எப்பொழுதுமே தண்ணீர் பருகுதல்வேண்டாம்.
மனமும் நாக்கும்தான் நமக்கு மருத்துவர். ஆதலால் நாக்கு சுவைத்திட விரும்பும் அனைத்தையும் முறைப்படி வேண்டுமட்டும் சாப்பிடலாம்.
தரையில் அமர்ந்து சம்மணமிட்டு உணவு உட்கொள்ளுதல் மிகவும் நலம்.
குளித்தபின்னர் அரைமணி கழித்து அதபிந்தான் உணவுகொள்ளுதல் வேண்டும். அதுபோல உணவுக்குப்பின் 2 மணிநேரம் கழித்துத்தான் குளித்திடல் வேண்டும்.
மூன்றுவேளை உணவில் ஒருவேளையாவது அறுசுவை உணவாக அது இருந்திடல் வேண்டும். முன்னர் கண்ட ஆறு சுவைகளும் கொண்ட உணவு வகைகள் அது.
உணவில் இனிப்பை முதலிலேயே சுவைத்திடல் வேண்டும்.
மண்பானை நீரே மிகவும் சிறந்தது. அதில்தான் அதிகமான பிராணவாயு கலந்திருக்கும். பாட்டில்ட் தண்ணீரை பெரும்பாலும் தவிர்த்திடல் வேண்டும். நீரை அருந்தும்பொழுது அதன் சுவையை நன்கு ரசித்துப் பருகவேண்டும். ஒரு நாளைக்கு 3 லிட்டர் நீர் அவசியம். ஒவ்வொரு முறையும் சிறுநீர் கழித்ததும் நீர் அருந்துதல் அவசியம்.
சுத்தமான இயற்கைக் காற்றை சுவாசித்தல் மிகமிக அவசியம். ஏசியினை பெரும்பாலும் தவிர்க்கவேண்டும். கொசுவர்த்திச் சுருள் போன்றவைகள் கூடவேகூடாது. அவைகள் கொசுவைவிடவும் ஆபத்தானவைகள்.
ஒருநாளைக்கு 6 மணிநேர உறக்கம் அவசியமானது. கைகால்களை நீட்டி தளர்வாகப இடையூறின்றிப் படுத்து உறங்குதல் நலம். இரவு உணவுக்குப்பின் 2 மணிநேரம் அமைதியாக மொட்டைமாடியிலோ, காற்றோட்டமான ஒரு இடத்திலோ அமர்ந்திருந்தபின் உறங்கச் செல்லலாம்.

இந்த வகைகளில் நம் வாழ்க்கை முறை அமைந்தால் நோயற்ற வாழ்க்கையாக அது அமையப்பெறும்.

அருகில் வந்தால் இல்லையென்கிறாய்

நான் என் மனதில் ஒரு இனிமையான தாலாட்டினை உணர்ந்தது அன்றுதான். உன்னைப் பார்க்கவென்றே உன்னிடம் நான் வந்திருந்தபொழுது, உன்னோடு செல்லில் பேசினபொழுதெல்லாம் நீ எடுக்காததால், சில கருத்துக்களை எஸெமெஸ்ஸில் உன் செல்லுக்கு அனுப்பினேன். வழக்கம்போல நீ எந்த பதிலும் தரவில்லை. ஒருபுறம் பயம். எங்கே நீ யாரிடமும் இதை சொல்லிவிடுவாயோ என்றொரு கலக்கம். குழப்பமானால் என்ன செய்திடவேண்டும் என்றும் நான் யோசித்திருக்கவில்லை. மாட்டிவிட்டிருந்தாயானால், கிழிந்தது க்ரிஷ்ணகிரிதான். அந்த நாளுக்குப்பின் நாம் அனைவரும் ஒரு திருமணத்திற்கு வேறு செல்லவேண்டியதிருந்தது. அதற்காக சில உடுப்புகள் பார்க்கக் கிளம்பினோம். நீயும் வரப்போவதாக எல்லொரும் சொன்னதும்தான் மிகவும் திருப்தியானது. நீ யாரிடமும் பத்தவைக்கவில்லை என்ற திருப்தி. என்ன உடனேயே கோபமா? எனக்கு பொய்சொல்லப் பிடிக்காது. அங்கு போய் சேர்ந்ததும் உன் முகத்தைத்தான் முதலில் தேடிநின்றேன். வேண்டுமென்றே நான் உன்னைத் தேடிடவேண்டும் என்பதற்காகவே எங்கே உள்ளேயே மறைந்துகொண்டு என்னை, உன்னை தேடவிட்டாய். சிலநிமிடங்கள் கழித்து நீ என்முன் உன் வேலைநேர உடையுடன் தென்பட்டதும் மிகுந்த காதலில் உணர்ச்சிவசப்பட்டுவிட்டேன். உன்னோடு என்னை உரசிக்கொள்ளவும் முடிந்தால் முத்தமிட்டுவிடவும் துடித்தேன். உன்கண்களிலுமே அதே விருப்ப அலைகளை நான் கண்டேன். மனம் இருப்புக் கொள்ளவில்லை. நீயும் கொஞ்சம் தொலைவில் உள்ள பகுதியில் நின்றுகொண்டு என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாய். நானும் உன்னருகில் வந்திட என்னவெல்லாமோ செய்து முயற்சித்தேன். ஆனாலும் நம் உறவுகள் அருகில் இருந்துகொண்டு சந்தேகப் பார்வைகளை நம் மீது வீசத் துவங்கியதால் அந்தக் கடையைவிட்டு வேறொரு கடைக்குச் செல்வதுபோல சென்றுவிட்டேன். மறுபடியும் வேறுவழியின்றி இன்னொரு அருமையான சந்தர்ப்பத்தினை நழுவவிட்டேன். அன்று வீட்டிற்கு சென்றபின்னும் மிகுந்த காதல் காய்ச்சலில் உழன்றேன். கண்முன் கட்டளையிடுகின்றாய். கருத்தொருமித்து அருகில்வந்தால் ஓடிவிடுகின்றாய்.

அது ஒரு ஆன்மக்காதல்

அவள் அவனின் அறிவுருத்தலின்படி இந்தமுறை 48நாட்கள் மண்டலபூஜை செய்திருந்தாள். கணவனுடன் இருந்துகொண்டு ஒருவருக்கும் தெரியாமல் மண்டலபூஜை இருப்பது என்பது மிகவும் கடினம். கணவனுடன் உறவுகொள்ளும்பொழுது உச்சனிலை அனுபவித்திடக்கூடாது. அதுதான் பிரச்சனையே. அவள் உறவுகொள்ளும்வேளை அவனை மனதில் நினைத்துக்கொண்டுதான் இருப்பாள். அப்படியானால் மட்டுமே அவளால் உச்சனிலையை அனுபவிக்க முடியும். இப்பொழுது மண்டல்பூஜையின்பொழுது அவனை நினைத்திடமுடியாது. அது ஒரு தவம். அவனை நினைத்திடாமல் இருக்க அவள் உறவின்போது மனதை ப்லேங்க்காக வைத்துக்கொண்டாள். பூஜை எல்லாமும் முடிந்து ஊருக்குக் கிளம்பும் நாள் மிகவும் இன்பமாகவே இருந்தது. முழுமைக்கும் அவனையே நினைத்துக் கொண்டிருந்தாள். ஏறியதுதான் தெரியும் ஊர் வந்துவிட்டது. இறங்கிவிட்டாள்.
ஸ்டேஷனில் அவனும் அவளை வரவேற்க வந்துவிட்டான். நட்புக்காதல் படுத்தும்பாடு. ( நட்புக்காதல், ஆன்மக்காதல் எல்லாம் ஒன்றுதான். கலவி அற்ற காந்தஉரசல் மட்டும் கொண்ட காதல். அங்கு எந்த இழப்புமில்லை. ) கண்களின் கலப்பு, அதன் மொழியுரைப்பு, இன்பம், கொஞ்சம் வெட்கம், அழகின் ஈர்ப்பு, செழுமையின் மயக்கம், சிந்தனையற்ற தனிமையின் தவிப்பு, காலநிலையற்ற உணர்வலைகள் எல்லாமும் இணைந்து செயல்படத் துவங்கும் வேதனை.
2 நாட்கள் சொந்தங்களை பார்த்துக் களித்து, முடித்து குற்றாலம் விழாவுக்குச் செல்லக்கிளம்பினாள். ரயில் பயணங்களெல்லாம் முடிந்து, குற்றாலத்தில் எல்லொரும் தங்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட விடுதியின் தனக்கு ஒதுக்கப்பட்ட காட்டேஜுக்கு வந்து சேர்ந்தாள். அவளுக்கென தனியறை வேண்டுமென முன்கூட்டியே சொல்லியிருந்தாள். அங்குதான் அவனும் மூன்றாம் மாடியிலுள்ள அறையில் தங்கிடப் போவதாக தகவல் தந்திருந்தான். அதனால் அந்த 3 ஆம் மாடியை நோட்டமிட்டாள். ஒருவரும் தெரியவில்லை. முதல் நாள் உறவுகளுடன் அரட்டையில் கழிந்தது. அன்றிரவு தூக்கம் கொள்ளவில்லை. இரவு மணி 12. மொத்த விடுதியும் அடங்கியிருந்தது. பெரும்பாலும் அந்த விழாவுக்கு வந்தவர்கள்தான். அது குற்றால சீசன் இல்லாத நாட்கள். டிசம்பர் பூக்களின் வாசம் வீசியது. இன்னமும் அவனை சந்திக்கவில்லை. எழுந்து வெளியில் நின்றுகொண்டு பார்த்தாள். 3ஆம் மாடியில் ஒரு கையசைவது தெரிந்தது. அவனாகத்தான் இருக்குமென சுற்றுமுற்றும் யாரும் தெரிகிறார்களாவென பார்த்தாள். ஒருவருமே இல்லை. கையையாட்டிய திசைநோக்கி அவனிடம் சைகையில் அவனை இங்கு வருமாறு அழைத்தாள். உடனேயே அவளின் அறைக்குள் நுழைந்துகொண்டாள். அவன் அமைதியாக யாரும் அவனைக் கண்டுகொள்ளாவண்ணம் அந்த அறைக்கு வந்து, உள்ளே நுழைந்தான். இப்பொழுது அவனும் அவளும் மட்டுமே அந்த அறையில் இருந்தனர். அவள் மெத்தையில் அமர்ந்திருந்தாள். கும்மிருட்டு. சன்னல்களனைத்தும் மூடப்பட்டு இருந்தன. குற்றால குளிர்ந்த காற்று அறைக்குள் அத்துமீறி நுழைய முயன்றது. அதையடக்கி அந்தக் கதவினை அடைத்தான். அந்தக் காட்டேஜில் பின்புறம் ஒரு கதவு ஒன்று இருப்பதையும் கண்டுகொண்டான்.
அவளருகில் சென்று அவளின் மிருதுவான கைகளைப்பற்றி விரல்களினூடே தன் விரல்களை நுழைத்து வருடினான். அவள் கொஞ்சம் வெதுவெதுவென பஞ்சுபோல இருந்தாள். ஒன்றும் பேசவில்லை. பேசிடவும் ஒன்றுமில்லை. அவள் எழுந்து மெத்தையின் விளிம்புக்குவந்து கால்களை கீழே தொங்கவிட்டு வாகாக அமர்ந்து, அவனின் வயிற்றுப் பகுதியில் தலை சாய்ந்தாள். அவன் அப்படியே தரையில் முட்டியிட்டு அவளின் தொடைகளை வளைத்து இருக அணைத்து மடியினுள் முகம் நுழைந்தான். அவள் பின்புறமாக அப்படியே கால்களைத் தொங்கவிட்டவாறே படுத்தாள். பின் அவன் மெதுவாக மேலேறி முகத்தாலும் உதடுகளாலும் அடிவயிறு, வயிறு,  இன்னபிற பகுதிகளையும் கடந்து இதழ்களை அடைந்தான். ஆழ்ந்த முத்தத்தில் மயக்கமுற்று அதிலிருந்து மீளவழியின்றி அதிலேயே மூழ்கினர். முத்தமொன்று மட்டும் காதலியானால் எத்தனை மணிநேரம் வேண்டுமானாலும் அனுபவித்துக் கிடக்கலாம். திகட்டுவதில்லை. பின் ஒருவாறு எழுந்து ஆன்மக்காதல் புரிய தயாராயினர். ( ஆன்மக்காதல் என்பது, அவன், அவளின் ஆடைகள் அனைத்தையும் அமைதியாக ரசித்து அகற்றவேண்டும். பிடித்த இடங்களை பிடித்தபொழுது சுவைதிடலாம். என்ன வேண்டுமானாலும் செய்துகொள்ளலாம், ஆனால் செக்சில் ஈடுபட்டுவிடக்கூடாது. மற்றதற்கு அனுமதி தேவையில்லை. பின்னர் அவள், அவனின் உடைகளை. )
அவன் படுக்கையில் அவளைப் பின்புறமாக இழுத்து அணைத்துக்கொண்டு அவள் முகம்திருப்பி முத்தமிட்டுக்கொண்டே அவைகளை ஒவ்வொன்றாக நிதானமாக அகற்றினான்.  மேலாடையினைக் கலைத்ததும் அந்தப் பஞ்சுப்பகுதியினைக் கொண்டாட விரும்பி அதை முடிந்ததெல்லாம் செய்தான். பிடித்து இழுக்க முனைந்தான். முடிந்தமட்டும் அழுத்தி நெஞ்சாங்கூட்டினுள் நுழைக்க முயன்றான். அதற்கு அது உடன்படவில்லை. பின் கீழுடுப்புகளை கலையும்பொழுது அவைகளினுள் அமைதியாக முகம் புதைத்து கிடந்தான். அந்த சூடு அவனில் பரவி ஒரு புதிய உலகத்தை அவனுக்கு காட்டியது. வந்துவிழுந்த அந்த இன்ப அருவியை அவனின் ஒவ்வொரு உடல் உயிரணுவிலும் பரப்பி, அவைகளையும் இன்பத்தால் துடிக்கச் செய்தான். இப்பொழுது அவனின் உதடுகள் படாமல் அவளின் எந்தப் பகுதியுமில்லை என்பதை உறுதிசெய்துகொண்டு அவளுக்கு வழிவிட்டான், அவளின் டெர்னுக்காக. அவளும் அவளுக்குப் பிடித்த அனைத்தையும் செய்து அனுபவித்தாள். முடிவில் அப்படியே மார்பில் சரிந்தாள். அணைப்பின் உதவியாலும், முத்தத்தின் ஆழுமையாலும், இடைவெளியின்றித் தழுவி தங்களின் உடல்கள் கொண்டிருக்கும் மொத்த காந்த சக்தியையும் வெளிக்கொணர்ந்து, அவளினுடையதை இவனின்னுடௌயதில் கலந்து, இருவரும் ஒருவரயினர். அவன் அவள்மேல் முழுமையாய் படர்ந்து முத்தத்தின்மூலம் அவனின் தேன் அனைத்தையும் அவளின் தேனுடன் கலந்து அதை முறைவைத்து அருந்தினர். கிறக்கம் கூடக்கூட அவள் விரிந்து ஈரமாகி அவனுக்கு வழிகொடுத்தாள். அவனும் இயக்கமின்றி வளர்ந்து உள்சென்று தேன்கலப்புகொண்டு கிடந்தனர். இருவரும் ஏற்பட்ட காந்தக் கலப்பினால் அந்த காந்தக் குவியலால் இன்பம் அனுபவித்தனர். அவள் அவனினுள்ளும், அவள் அவனினுள்ளும் ஜீவகாந்தத்தினால் புகுந்துபுகுந்து இன்பம் பரப்பி விளையாடி மகிழ்ந்தனர். அவளின் உணர்வுகளால் அவள் செக்ஸ் இன்பம் பெற துடிப்பது தெரிந்தது. ஆனாலும் ஆன்மக்காதலில் செக்ஸுக்கு இடமில்லையென்பதை உணர்ந்து அவன் வாழாவிருந்தான். ஆனாலும் ஆன்மக்காதலின் முடிவில்லா இன்பத்தை இடைவெளியின்றி அனுபவித்தனர். செக்ஸ் இன்பம் எல்லைகள் கொண்டது. இழப்பும் கொண்டது. செக்ஸுக்குப்பின் இன்பமும் முடிவுரும்னிலைக்கு செல்லும். ஆன்மக்காதலில் 24 மணிநேரமும் இன்பம் அனுபவித்துக்கொண்டே இருக்கலாம். எத்தனை முறைவேண்டுமானாலும் அனுபவிக்கலாம். மணி 5. அவன், அவனை அவளிடமிருந்து பிய்த்து எடுத்துக்கொண்டு கிளம்ப எத்தனித்தான். அவள் விருப்பமின்றிதான் அவன் அங்கிருந்து கிளம்பினான். அவளுக்கு அந்த இன்பநிலையிலிருந்து வெளிவர விருப்பமின்றி படுத்தேகிடந்தாள். இரவு ஒருநிமிடத்தில் முடிந்துவிட்டதுபோல் உணர்ந்தாள். மீண்டும் 2 இரவுகள் இது தொடர்ந்தது. கொஞ்சம் வித்தியாசமாக அது இருப்பினும் அவளுக்கு மிகவும் விருப்பமாக இருந்தது. அவனை நினைத்தபொழுதெல்லாம் இன்பம் உடல்முழுவதும் பரவுவதை உணர்ந்தாள். அதுதான் தியானமோ என திகைத்தாள். கனவிலும், நினைவிலும், உணர்விலும், உடலிலும் பரவிக்கொண்டது, தடையில்லா இன்பம் கொடுத்து. ஆனாலும் செக்ஸுக்காக ஏங்கினாள்.
செக்ஸ் தவறல்ல. அதை எப்பொழுது செய்திடலாம் என நமது முனிவர்கள் வரையருத்திருக்கின்றார்கள். முக்கியமாக அகத்திய மாமுனிவரின் அறிவுரையை இங்கு காணலாம். அதாவது பெண் தன் விலக்குநாட்கள் கழிந்து 8வதுநாள் அவளின் கருமுட்டை வெளிவரும் அந்த 3 நாட்கள், கலவி கொண்டால் அதுதான் தெய்வீகமானது என்கிறார். முனிவர்கள், தேவர்கள், முதலான தியானத்தினை நன்கு உணர்ந்தவர்கள் அனைவரும் அவ்வாறே செயல்படுகிறார்கள். அது இழப்பு இல்லாதது. மேலும் ஆன்மபலத்தைக் கொடுக்கக்கூடியது. அன்பினால் செய்யப்பட்டது.
அதுவும் எப்படிச் செய்யவேண்டுமாம், அந்த நாளை சரியாக கணித்துக்கொண்டு அந்த இரவில், எந்த வெளிச்சமுமின்றி, நிர்வாணாவில், முத்தம் முழுமைபெற்ற நிலையில் பெண் முட்டியிட்டுக் குனிந்தும் ஆண் நின்றுகொண்டும் பின்புறமாக கலவியில் ஈடுபடுதல் வேண்டும். அதன்பின் விந்துநாதத்தை கழுவிடல் கூடாது. பின் அவளுடன் அருகருகே படுத்துக்கொண்டு உடலை ஒருவருக்கொருவர் வருட வேண்டும். அவளின் உடல் உறுப்பு மறுபடியும் கதகதப்பானதும் இயற்கையாக 2ம் முறை கலவிக்கு உடல் துடிக்கும். இப்பொழுது அந்த முதலின் திரவத்தினை துடைத்திடாமலேயே 2ம் கலவி விரும்பிய முறையில் படுத்துக்கொண்டு செய்திடல் வேண்டும். கலவி முடியும்வேளை, முதலில் கலவிகொண்டு கலந்திட்ட விந்துநாதம், இருவரின் உடலினுள்ளும் நுழைந்து ரத்தத்தில் கலந்திடும். அதுதான் இறைசொல்லும் ஆன்மக்கலவி. தியானம் நிரம்பியது. துடிதுடிக்கும் இன்பம் கொண்டது. இதன்பின் உடலுக்கும் ஷக்தி இழப்பு இல்லை. இதில் கட்டாயம் கரு உற்பத்தி நிச்சயம், ஆகவே அதையும் நினைவில் கொள்தல் வேண்டும்.
அவளுக்கு அந்த நாளுக்கு இன்னும் 2 நாட்கள் இருப்பதாக அவனின் காதுகளில் கிசுகிசுத்தாள்.

கொடூரத்தின் உச்சம்

http://www.vinavu.com/2011/07/07/desert-flower/

இந்தக்கட்டுரையை படித்துப்பாருங்கள்.

“ ஆனால், செக்ஸ் என்றால் என்ன? இன்றுவரை எனக்குத் தெரியாது. என் வாழ்நாளில் ஒருபோதும் நான் செக்ஸ் இன்பத்தை அனுபவித்ததில்லை. அனுபவிக்கவும் முடியாது. நாங்கள் ஆண்களுக்காக, அவர்களின் தேவைக்காக மட்டுமே படைக்கப்பட்டவர்கள். அவர்களுக்கு கன்னிப் பெண் வேண்டும் என்பதற்காக ஐந்து வயதுக்குள்ளாகவே எங்கள் உறுப்பை அறுத்து, க்ளிட்டோரியஸை வெட்டி எறிந்துவிடுகிறார்கள். மீண்டும் எப்போது அவர்களுக்குத் தேவையோ, அதாவது முதலிரவுக்கு முன்பு வெட்டித் திறந்துவிடுகிறார்கள். “

அவளின் இந்தக் கட்டுரையின் இந்தப்பகுதியை வாசிக்கும்பொழுது, என்னால் தனிமையில் தன்னைத்தானே குழுங்கிகுழுங்கி அழுவதை 15 நிமிடங்களுக்கு நிறுத்திட முடியவில்லை. கொடூரத்தின் உச்சம் இது. மனம் அடங்கிடவே மறுக்கிறது.

நினைவில் தொழில்முறை 87

1987 ஆம் வருடம் தற்செயலாய் மாஞ்சோலை செல்லவேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. அதாவது ஒவ்வொரு வருடமும் புதுவருடம் துவங்கும்வேளை தொழிலில் அவர்களின் எல்லா வாடிக்கையாளர்களையும் நேரில் சந்தித்து வாழ்த்துச் சொல்லி புதுவருட டைரியை கொடுப்பது என்று முடிவு செய்யப்பட்டது. அவனே அதை முன்னின்று செயல்படுத்தத் துவங்கினான். மற்றெல்லா வாடிக்கையாளர்களையும் அவனே சென்று பார்த்தான். மாஞ்சோலை எஸ்டேட் மட்டும் அவனின் தகப்பனார் கவனிப்பதாக இருந்தது. அவன் அங்கு தனியே இதுவரை சென்றதேயில்லை.  இந்தமுறை அவனே அங்கும் சென்று முடித்துவிட முடிவானது. அவனும் சென்றான்.
அதிகாலை 3 மணிக்கு அந்த பஸ் கிளம்பும். அந்தக் காலங்களில் டவுன்பஸ் காலை 5க்குதான் செயல்படத்துவங்கும் என்பதால் முந்தயநாளே இரவு ஆட்டம் சினிமா ஏதேனும் பார்த்துவிட்டு அப்படியே பொடிநடையில் பஸ் ஸ்டாண்ட் சென்று அங்கு கடந்துசெல்லும் டிடிசி பஸ்களை எல்லாம் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தால், மணி 3 ஆகிவிடும். உலகமே இருண்டாலும் மாஞ்சோலை செல்லும் அந்த பஸ்மட்டும் சரியான நேரத்திற்கு வந்து, கிளம்பிவிடும். 3.10 க்கு வந்தால் நிச்சயம் அந்த பஸ்ஸை தவறவிட்டிருப்பீர்கள். எங்குதான் நிற்பார்களோ தெரியாது, வந்துநின்ற மறுநிமிடம் அடிபுடியுடன் அத்தனைக் கூட்டமும் ஏறி கொண்டு பஸ் நிரம்பிடும். அப்புறம் ஸ்டாண்டிங்தான். நடைபாதைகளில் வரிசையாக மூட்டைகள் கிடக்கும். எல்லா பொருட்களும் கீழேயிருந்துதான் அங்கு சென்றிடவேண்டும். அவன் முதலில் ஏறிக்கொண்டு பஸ்ஸின் முன்கண்ணாடி அருகிலுள்ள சீட்டில் அமர்ந்துகொண்டான். அதுதான் வழியில் மிருகங்களை பார்த்துக்கொண்டு செல்ல வசதியாக இருக்கும். பின் மணிமுத்தாறுவரை ஒரு குட்டித் தூக்கம். மலையேரும் இடம் நெருங்கியதும் வேடிக்கை பார்க்கத் துவங்கிடுவான். அந்த மலையே ஒரு அதியர்ப்புதம் நிறைந்ததுதான். மூலிகைகள் நிறைந்தது. மணிமுத்தாறு டேம் நீர் நிறைந்து கடல்போல் காட்சி தந்துகொண்டிருந்தது. அருவியிலும் அதிக அளவில் குளிக்கமுடியாதபடி நீர் கொட்டியது. வழியில் செந்நாய்களின் கூட்டம், யானைகளின் கூட்டம், மிளாக்களின் அழகிய அணிவகுப்பு என நிறைய பார்த்திருக்கிறான். ஒருமுறை காட்டெருமைகளின் கூட்டத்தினருகில் ஒரு பெரிய கரடியைக்கூட பார்த்திருக்கிறான். வளைந்துவளைந்து சென்று, மாஞ்சோலை நெருங்கையில் குளிர் துவங்கியது. தேயிலை மரங்களின் முடிவெட்டப்பட்ட பச்சைப்பட்டு, மொட்டைத் தோற்றம், கூட்டமாகப் பெண்களை படுக்கவைத்ததுபோல் மேடுபள்ளங்களுடன் அழகாக காட்சிதந்தது. பின் மாஞ்சோலை வந்தபின் பஸ்ஸை விட்டிறங்கி நடந்து, கெஸ்ட்ஹௌஸ் சென்று வெண்ணீரில் குளிக்கத் துவங்கும் வரை குளிர் கொன்றெடுத்தது. உணவுவகைகள் எல்லாமும் அங்கேயே தந்துவிடுவார்கள். கம்பெனிக் கேன்டீந்தான், அங்கு வேறு ஹோட்டல் எதுவும் கிடையாது.
சரியாக 9 க்குக் கிளம்பி க்ரூப் ஆபீஸுக்குச் சென்றான். அங்கு கம்பெனியின் " க்ரூப் மேனேஜர்" மீட்டிங்கில் இருந்ததால் அவன் சூப்பரின்டெண்டன்ட்டுடன் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தான். அங்கு ஒரு விசேஷம் என்னவெனில் நீங்கள் ஆபீஸில் அமர்ந்திருக்கும் ஒவ்வொரு அரைமணிக்கும் உங்களுக்கு டீ தரப்படும். அது அவர்களின் வழக்கம். அந்த ருசி கொண்ட டீயினை உலகத்தில் எங்கும் உங்களால் சுவைத்திருக்க முடியாது. அவ்வளவு சுவை மிகுந்ததாக இருக்கும். ஜிஎம் பிசியாக இருந்ததால் கொஞ்சம் வெளியில் நிற்கலாமென அவன் சென்றான். வெளியில் கடும்குளிர். மேலும் 100 மீட்டரில் அடர்ந்த காடுவேறு. விதவிதமான பறவைகளின் சங்கீதமும் மான்களின் கத்தல்களும் அவனைக் காட்டின் பகுதிக்குச் செல்லத் தூண்டியது. அங்கு ஒரு அழகிய புல்பாதை காட்டினுள் சென்றது. கொஞ்சம் தூரத்தில் ஒரு நீரோடையின் சத்தம் ஜல்லென இரைச்சலுடன் கேட்டதால் அதை நோக்கிச் செல்லத் துவங்கினான். வழியில் ஒரு செந்நாயைக் கண்டான். பின் நீரோடைவரை சென்று திரும்பினான். ஆபீசில் செந்நாயை கண்டதைச் சொன்னான். எல்லொரும் அவனிடம் செந்நாய் பற்றிய பயங்கரத்தை சொல்லினர். அதாவது செந்நாயை மட்டும் காட்டில் கண்டுவிட்டால் பெரிய ஆபத்தாகிவிடுமாம். செந்நாய் எப்பொழுதும் தனியாக இருக்காதாம். 30-40 சேர்ந்தேதான் திரியுமாம். ஒருநாய் கடித்ததும் எல்லாம் சேர்ந்துகொண்டு சுற்றிவளைத்து எண்திசைகளிலும் கடிக்கத் துவங்கி, நம்மை உயிருடனேயே ( உயிர் உடலைவிட்டுப் பிரியுமுன் ) தின்றுமுடித்திடுமாம். தப்பவே முடியாதாம். கதையைக் கேட்டதும் ஒரு நிமிடம் குலை நடுங்கியது. தப்ப ஒரே வழி, ஏதாவது அருகிலுள்ள மரத்தில் ஏறி எட்டாமல் அமர்ந்துகொள்ளவேண்டுமாம். நண்பர் ஒருமுறை இப்படி ஏறியமர்ந்து ஒரு பகல், ஒரு இரவு முழுவதும் மரத்தின்மேலேயே கழித்திருக்கிறார். பின் ஊர்மக்கள் வந்துதான் காப்பாற்றியிருக்கின்றனர்.  
ஜிஎம் மதியவுணவுக்குச் சென்றுவிட்டு மாலை 4 க்கு வந்தார். அவன் இப்பொழுது அவரைக் காண அவர் அறைக்குள் நுழைந்தான். அவர் பெயர் கன்வில்கர், பூனாக்காரர். ஆஜானபாகுவான உடலமைப்பு கொண்டிருந்தார். அவன் கல்லூரிநாட்களில் அவன் தோழனொருவன் ஸ்ரீலங்காவானதால் அவனுடன் பேசிப்பேசியே ஆங்கிலேயர் ஆங்கிலத்தில் பேசும்திறன் பெற்றிருந்தான்.
சம்பாஷனை இதுதான்:
" குடீவ்னிங்க் மிஸ்டர் ஜிஎம்...
----- யெஸ்... குடீவ்னிங்க்... கம்மின் ப்லீஸ்... ( கை குழுக்கிகொண்டோம்)
ஹவ்வார்யூ... வெரி க்லேட் டூ மீட் யூ...
----- ஐயாம் ஃபைன். டேக் யுவர் சீட், ப்லீஸ்....... சாரி. ஜஸ்டமினிட்...
சில நிமிடங்கள் கழிந்தன.....
--------- ஒகே...  யா டெல்மீ. யூ ஃப்ரம் வேர்?
ஐயாம் ஃப்ரம் ..................
-------- ஓ ஐஸீ. ஹௌயிஸ்த பிஸ்னெஸ்?
குட் செர். ஜஸ்ட் அ ஸ்மால் நியூயியர் கிஃப்ட் செர்.... ( டைரியினை அவரிடம் கொடுக்கின்றான். )
----- ஓ தேக்ஸ். இட்ஸ் வெரி நைஸ் அண்ட் யூஸ்ஃபுல், குட்.....
------ அனிதிங்க் எல்ஸ்?
செர் வீ டூ இண்டஸ்டிரியல்ஸ் மெட்டீரியல்ஸ் சேல்ஸ் ஆல்ஸொ, அண்ட் கேன் கிவ் குட்  அண்ட் ப்ராப்ம்ட் சர்வீஸ் டூயூ செர்.....
------ இசிட்! ஒன்செக்கண்ட் ப்லீஸ்......
( அவர் உடனேயே ஃபேக்டரி மேனேஜரை இன்டெர்காமில் அழைத்து, என்னை அவரை சந்திக்க அனுப்புவதாக சொல்லி, ஏதும் ஆர்டரிருந்தால் கொடுத்து உதவுமாறும் சொன்னார். )
ஒகே மிஸ்டர் .................. யுகேன் கோ அன்மீட் மிஸ்டர் ரிச்சர்ட், ஃபேக்டரி மேனேஜர். ஹீவில் ஹெல்ப்யூ.
தேங்க்ஸ் செர். பைசீயூ....
வெல்கம்.... ( மறுபடியும் கைகுழுக்கல். )
வெளியில் வந்தபொழுது அவனை அவனாலேயே நம்ப முடியவில்லை. கொஞ்சம் பேசியபின், சூபரின்டண்டன்ட் அவனை அவர் வீட்டுக்கு வரும்படி சொல்லியழைத்துச் சென்றார். அவர் மலையாளி. திருவனந்தபுரம் அவரூர். அங்கு சிற்றுண்டியின் பொழுது அவரின் மகள்தான் பரிமாறினாள். மிகவும் அழகாக கேரள லட்சணத்துடன் பொருந்தி இருந்தாள். ஆனாலும் அவனை அவள் கண்டுகொள்ளவேயில்லை. கல்லூரியில் படித்துக்கொண்டு இருக்கிறாளாம். அவர் அவனிடம் நன்றாக நட்பாக பேசினார். அவர் அவனை கெஸ்ட் ஹௌஸ் சென்று எல்லாவேலைகளையும் முடித்துக்கொண்டு அவர் வீட்டின் பின்புறமுள்ள க்ளப்புக்கு வரும்படி சொன்னார். முடித்துக்கொண்டு வந்தபொழுது, க்ளப்பில் ஒரு இண்டோர் ஷட்டில் கோர்ட் இருந்தது. அங்கு அந்தப்பெண், மேலும் சிலருடன் ஆடிக்கொண்டிருந்தாள். இன்னும் அவனைக் கண்டுகொள்ளவில்லை. அது அவன் உணர்வுகளுக்கு கிடைக்கப்பெற்ற மறியாதயல்ல என்பதுமட்டும் அவனை உருத்தியது. இப்பொழுது சூப்பரின்டெண்டன்ட் அவனுக்கு ஷட்டில் விளையாடத் தெரியுமாவென கேட்டார். அவன் தெரியும் என்றான். அவனுக்கும் ஒரு பேட்டை எடுத்துக் கொடுத்து விளையாட சொன்னார். அதற்குரிய ஷூ இல்லாததால் கொஞ்சம் தயங்கினான். ஆனாலும் அவளை கவரவேண்டியதிருந்ததால் கோர்ட்டினுள் இறங்கினான். ஒரு சர்வ் ஒரு ஷாட்தான் எல்லோரின் கவனமும் அவன்மேல் திரும்பியது. அங்கு எல்லொரும் ஷட்டிலை விளையாடப் படித்துக்கொண்டிருப்பவர்கள். அவன் டிஸ்ட்றிக்ட் ப்ளேயர். அந்தப்பெண் அவனுக்கு எதிரணி. ஒரே சர்வ் தொடரில் 15-0 என வெற்றி பெற்றனர். நேராக வந்து அவள் அவனின் கையைகுழுக்கினாள். அவள் அவனைப் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டு சந்தொஷமாய் பேசத் துவங்கிவிட்டாள் இப்பொழுது.  அடுத்த ஆட்டத்தில் அவனுடன் வந்து நின்றுகொண்டாள். ஏதோ பலவருஷங்கள் பழகினவள் போல நடந்துகொள்ளத் துவங்கினள். அது அவனுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. விருவிருப்பான ஆட்டம் இப்பொழுது. அவன் வித்தைகளையனைத்தையும் காட்டிக்கொண்டிருந்தான்.
அதற்குள் ஃபேக்டரி மேனேஜர் வந்தார். தேவையானவைகளை எல்லாம் எழுதி ஒரு ஆர்டர் தயார் செய்து, சாமான்கள் அனைத்தும் மிகமிக அவசரம் என்றும் அதனால்தான் அந்த ஆர்டர் அவனுக்குக் கிடைத்தது என்பதையும் விளக்கிச் சொன்னார். கிளம்பும்பொழுதும் அந்தப்பெண் அவனிடம் வலியவந்து கைகுழுக்கினாள். இன்னும் ஒருவாரம் அங்கு இருப்பதாகவும் பின் திருவனந்தபுரம் செல்வதகவும் சொன்னாள்.
இப்படியாக ஒரு பெரிய ஆர்டர் ஒன்று கிடைக்கப்பெற்று ஊர் திரும்பினான். அவனின் அப்பா அதை விரும்பாமல் அவனை ஒரு போட்டியாளனாகக் கருதத் துவங்கிவிட்டார் இப்பொழுது. அவன் சொல்வதைக் காதுகொடுத்துக் கேட்கவில்லை. பின் அவனே செயலில் இறங்கினான். சென்னை சென்று எல்லா சாமான்களனைத்தையும் வாங்கிவரத் தீர்மானித்துக் கிளம்பினான்.
2 நாட்களில் எல்லா சாமான்களையும் ஏற்பாடு செய்து, கையோடு எடுத்துக்கொண்டு மாஞ்சோலைக்குக் கிளம்பினான், ஒரு காரில்.  ஃபேக்டரி மேனேஜருக்கு எல்லாமும் கிடைக்கப்பெற்றதில் மிகுந்த சந்தோஷம். எல்லொரும் அவர்களுள் அவனையும் ஒருவனாக நினைத்து நட்பாகப் பழகத்துவங்கினர். அவன் ஒரேநாளில் அந்த இடத்தின் நாயகனாக தென்பட்டான். இதைக் கேள்விப்பட்டதும் க்ரூப் மேனேஜர் அவனை, அவரைச்சந்திக்க வரச் சொல்லி ஆளனுப்பினார். சந்திப்பின்பொழுது, அவனை வரவேற்று கைகுழுக்கி அத்தனை சாமான்களும் கிடைக்கப்பெற்றதால்  வாழ்த்தினார். அந்த சாமாங்களுக்காக ஏறத்தாழ 45 நாட்கள் காத்திருந்திருக்கின்றார்கள் என்பது அவனுக்குத் தெரியவந்தது. வெளியே சூப்பரின்டெண்டன்ட் அவனுக்காக காத்திருந்தார். 3 வருடங்களுக்கு எஸ்டேட்டுக்குத் தேவையான சாமான்கள் அனைத்தையும் அவனே சப்ளை செய்யும் காண்ட்றாக்ட் ஒரு ஆர்டர் ஒன்று எழுதப்பட்டு அவனிடம் கொடுக்கப்பட்டது. அனுப்பிய சாமான்களுக்கும் உரிய பில்களை உடனேயே பாஸ் செய்து செக் கொடுத்தனர். எல்லொரும் அவனை வாழ்த்தினார்கள். ஆனால் அவன், அவளை சந்திக்க முடியாத வருத்தத்திலேயே அன்று கிளம்பினான்.

அவள் அழகான ஆணவக்காரி

அவளொரு அழகு மணம் கமழும் ஆணவக்காரி. அவளை அவளின் உறவுகள் ஒரு ஆணைப்பொலவே வளர்த்திருக்கின்றார்கள். அவளின் பெண்மையின் மிடுக்கில் ஒரு ஆணின் அற்புதம் மிளிரும். கண்கள் நட்பில் அன்பினையும், கோபத்தில் கொப்பளிக்கும் கனலையும் கொண்டிருக்கும். அளவான பருவப்பூக்களைக் சுமந்து நிற்பவள்தான். ஆனாலும் நெருங்கிட முடியாது. உடல்வாகு, அவள் எல்லாவகை விளையாட்டுகளிலும் சிறப்பானவளாய் இருப்பாளோவென திகைக்க வைத்திடும். அந்தளவு கும்மென இருப்பாள். அவள் வீடு அமைந்திருக்கும் பகுதியில் வசிக்கும் ஆண்கள் அத்தனைபேருடனும் சகஜமாகப் பேசுவாள். எல்லை மீறமாட்டாள். அவள் 12த் முடித்தபின் அந்தக் கிராமத்தின் அருகிலுள்ள நகரில் உள்ள கல்லூரியில் பிகாம் படிக்கச் சேர்ந்தாள். அவளின் பள்ளித்தோழிகள் எவரும் அவளோடு கல்லூரிப் படிப்பில் தொடரவில்லை.
அன்றுதான் அவளின் கல்லூரி வாழ்வின் முதல்நாள். பஸ்ஸில்தான் செல்லவேண்டும். அந்தக்கல்லூரி அந்த நகரத்தின் விளிம்பில் தனிமையில் அமையப்பெற்றது. அதன் பாதை ஒரு தனிமைப்படுத்தப்பட்ட உடங்காடு கொண்ட இடம்வழியே 5 நிமிட நடைப்பயணம் கொண்டது. திக்கென இருந்தது அதைக் கடக்கும்வேளை. அந்தப்பகுதியில் ஒருவன் நின்றுகொண்டு அவள்நோக்கி கையைக்காட்டி ஏதோ பேசினான். அவள் அதைக் கவணியாமல் போய்விட்டாள். அது, அவளுக்கு பார்க்க ஒரு ஆரோக்கியமான விஷயமாகத் தெரியவில்லை.  கல்லூரியில் அவர்களின் பஸ்ஸில் பயணம் கொள்ள பாஸ் வாங்கிடவேண்டும் இன்னும் இரண்டு நாட்கள் ஆகுமென ஆஃபீசில் சொன்னார்கள்.  கல்லூரியில் வகுப்பிலும் தெரிந்தமுகம் எதுவுமில்லை. முதல்நாள் இப்படியாகக் கழிந்தது. திரும்பும்வேளையிலும் அவன் நின்றிருந்தான். அவளையே வைத்தகண் வாங்காமல் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். ஆடுமாடு மேய்ப்பவனாகக்கூட இருக்கலாம். அவன் பார்வை சரியில்லை என்பதைமட்டும் உணர்ந்தாள்.
மறுநாள் மாலையில் வீடு திரும்பும்வேளை அதே இடத்தில் நின்றிருந்தவன், அவள் நெருங்கும்வேளையில் அவளின் மிக அருகாமைக்கு வந்துவிட்டான். எந்த ஊரென அவளிடம் கேட்டான். சுற்றுமுற்றும் ஒருவரும் இல்லை. அவள் ஒன்றும் பேசாமல் நின்றாள். அவன், அவள் கொஞ்சமும் எதிர்பாராதபொழுது அவள்மேல் பாய்ந்து க்ஷனப்பொழுதில் அவளின் உதடுகளில் முத்தமிட்டுவிட்டு அவளின் மார்பகங்களைப் பிடித்துக் கசக்கி, பெண்குறியிலும் சேலையோடு கையை வைத்து அழுத்தினான். அவள் சுதாரித்துக்கொண்டு அவனை அப்படியே உதறியெரிந்துவிட்டு ஓடிவிட்டாள். மிகவும் அசிங்கமாகிவிட்டது அவளுக்கு. ஆண்களின் இந்த ஆதிக்க ஆணவம் நினைத்து பொருமினாள். அவனை பழிக்குப்பழி வாங்கிடவேண்டுமென  துடித்தாள். அவளின் நெருங்கிய தோழிகள் அறுவர் அவளுக்கு உண்டு. அவளுக்காக என்னவேண்டுமானாலும் செய்வார்கள். எல்லொரும் துணிச்சல் உடையவர்கள். ஆனால் அவர்கள் அனைவருமே கல்லூரி மேற்படிப்பை தொடரவில்லை. அதுவும் அவளுக்கு நல்லதாய் போயிற்று.  அவர்களை திரட்டி நடந்ததை சொல்லியழுதாள். எல்லொரும் கூடி திட்டமிட்டனர்.
அடுத்தநாள் அவளின் தோழிகள் ஆறு பேர்களும் முஸ்லீம் பெண்கள் அணியும் படுதாவினை அணிந்துகொண்டு அவளுக்கு முன் நடந்தனர். அந்த உடைமரப்பகுதியும் வந்தது. ஆறு பெண்களையும் முன்னே செல்லவிட்டு இவள் கடைசியாய் சென்றாள். அவன் அங்குதான் நின்றிருந்தான். அவளைக்கண்டதும் அருகில் வந்தான். அவள் சமயம் பார்த்து அவனை ஓங்கி மிதித்தாள். கீழே விழுந்தான். அவன் எழுமுன் மற்ற அறுவரும் அவனை சுற்றிவளைத்தனர். அவனை அப்படியே அசையமுடியாதபடி எல்லொரும் இருக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு கயிற்றால் அவன் கைகளையும் கால்களையும் இருத்திக் கட்டினர். ஒருத்தி அவன் வாயில் ஒரு பெரிய பிலாஸ்திரியை பேசமுடியாதபடி. ஒட்டினாள். அவன் திமிரினான். முடியவில்லை. பிடிபட்ட பன்றி குதிப்பதுபோல் குதித்தான். ஒன்றும் செய்யமுடியவில்லை. கடைசியில் அடங்கிக்கிடந்தான். அங்கு நின்ற நாய்தான் இதைப்பார்த்து குரைத்துக்கொண்டிருந்தது. பதற்றமின்றி அவனை அவர்கள் ஏழுபேரும் கட்டுக்குண்டாக தூக்கிக்கொண்டு ஆள் அரவமற்ற ஒரு மறைவிடத்திற்குக் கொண்டுசென்று உட்கார வைத்தனர். சுற்றிலும் மாடுகள் மேய்ந்துகொண்டிருந்தன.
இப்பொழுது ஒருத்தி அவனின் சட்டையை கழற்றினாள். மாட்டுப்பால் குடித்து வளர்ந்த உடம்பாதலால் கும்மென இருந்தது. கையை வைத்து உடலை முழுவதுமாய் அமுக்கித் தேய்த்துவிட்டாள். பின் மற்றவள் அவனின் கால்சட்டையைக் கழட்டி கீழ்கூடி உருவினாள். உள்ளே போட்டிருந்த அவனின் ஜட்டியையும் உருவிவிட்டாள். அவனின் உடலில் இப்பொழுது எந்தத் துணியும் இல்லை. ஆண்மை நிறைந்த உடல்தான். ஒருத்தி அவனின் பின்புறம் அமர்ந்துகொண்டு அவளின் குறியின் விதைகளை வருடினாள். மற்றொருவள் அவன் முன்நின்று குறியினை தடவினாள். புசுபுசுவென உயர்ந்தது. அதன் தோலை அழுத்திப்பிடித்து மேலும்கீழுமாக வேகமாய் உருவிவிட்டாள். அவனின் திரவம் கொப்பளித்தது. அவன் குனிந்துகொண்டு இருந்தான். தோழிகள் போதுமாவென அவளிடம் கேட்டனர். அவள் இல்லை இன்னொருமுறை என்றாள். அவனை பின்னர் படுக்கவைத்து அவனின் உடல் முழுவது தடவிவிட்டனர் அவள் தோழிகள். அது இப்பொழுது எழ அடம்பிடித்தது. அதற்குள் ஒருத்தி அதை அப்படியே வாயினுள் கவ்விக்கொண்டு கைகளால் உருவிவிட்டுக்கொண்டே உறிஞ்சினாள். கொஞ்சநேரத்திற்குப்பின் மறுமுறையும் அது கக்கியது. தோழியின் வாயினுள் நிரம்பினதை அவள் அவன்மேல் துப்பினாள். அருகில் மாட்டுச்சாணம் கிடந்தது. அதையெடுத்து அவன் முகத்தில் மொழுகினார்கள். அவளுக்கு இப்பொழுது மிகவும் திருப்தியாக இருந்தது. கயிற்றைமட்டும் அவிழ்த்துவிட்டு கிளம்பினார்கள். அவன் குனிந்தவாரே படுத்திருந்தான். அதன்பின் அவள் கல்லூரிப் பேருந்திலேயே கல்லூரிக்குச்செல்லத்துவங்கினாள்.

   

விரும்பமுடியாத விருப்பம்

அவள் ஒரு மீன்பரவாள் இனத்தினைச் சேர்ந்தவள். ஆனாலும் அவளை அந்த வகுப்பில் சேர்த்து பார்க்க முடியாது. அவ்வளவு அழகு. எங்கேயோ ஏதோ தவறு இருக்கவேண்டும். முதலில் அவள் சிவப்புநிறம், அது சாத்தியமில்லை அவளின் பெற்றோரைப் பார்க்கையில். நல்ல உயரம், ஆனால் பெற்றோர் குட்டை. அவளின் அம்மா கருபழகி. அது ஒன்றுதான் கொஞ்சம் ஒத்துப்போனது.  சீட்டாட்டத்தில் 4 பூக்களுண்டு. ஸ்பேட், டைமண்ட், ஆட்டீன், க்லேவர். அதை பெண்ணழகினை மனத்தில் கொண்டே உருவாக்கினர் நம் மேன்மக்கள். அவனுக்கு சட்டென இன்னொரு பூவையும் உருவாக்கி இருக்கலாமோவென தோன்றியதுண்டு. பின்புற முதுகின் மெல்லிய அந்த நீள்சதுரமும், இடையும் சேர்ந்த அந்த உருவம். அதன் பெயர் "ரெக்ட்" என்று வைத்திருக்கலாம்.
ஸ்பேட், பெண்ணின் முன்பகுதியின் அடிவயிற்றுடன், இடை, மேல்தொடைகள் சேர்ந்தது இவற்றின் தோற்றம்.
டைமண்ட், நடுக்களுத்தின் மையத்திலிருந்து, இருமார்புகளின் இடைவெளியில் வயிறு, அடிவயிறு தொட்டு, அல்குள்ளின் முக்கோணம் வரை இறங்கும் தோற்றம்.
ஆட்டீன், கலவியின் மிகச்சிறந்த பொசிஷனான, குனிந்த பெண்ணின் பின் இடை கீழ்பகுதி மற்றும் தொடைகளின்  மேற்புறம் சேர்ந்த இனிய தொகுப்பு. அவன் கணிப்பு, இது சரியான அளவு இல்லையெனில் பெண்ணுக்கு மற்ற அழகுகள் இருந்து பயனில்லை.
க்லேவர், தலை, களுத்து, பெண்மையின் குழுங்கும் பருவத்தசைகள், நெஞ்சின் மேல்வயிறு.
அவள், இந்த நான்கும் ஒருசேர அழகாக அமையப்பெற்றிருந்தாள். ஆட்டீன் மிக அழகான அமைப்பாக அவளிடம் இருந்து, அந்த ஏரியாவின் பெண்மைக்கான முதல்பரிசை தட்டிச்சென்றது. ( ஆனாலும் அவனின் காதலியின் ஆட்டீன்தான் ஆக மிகச்சிறந்ததாக அவன் கருத்துக்கொண்டிருக்கிறான். அவனுக்கு அதை பார்த்துத் தெரிவுசெய்யுமளவுக்கு பலமுறை அவள் ( காதலி ) அதை அவனுக்கு அழகு வடிவில் எல்லா பக்கமிருந்தும் காட்டியிருந்திருக்கின்றாள். )
அவள் சிறுவயது முதல் சர்ச்சுக்கு செல்லும் பழக்கமுள்ளவள். ஆம் அவள் க்ரிஸ்டீன். அங்கு அந்த ஃபாதருக்கு அவளை மிகவும் பிடிக்கும். நிறைய அறிவுரைகள் அவளுக்குச் சொல்லியிருக்கிறார். அவரை கர்த்தரின் மறு அவதாரமென்றே நேற்றுவரை நினைத்துக்கொண்டிருந்தாள் அவள்.  இன்று? (பொறுங்கள் அவசரம் வேண்டாம் முழுக்கதையையும் உங்களுக்குச் சொல்லிவிடுகிறேன். )
நான் முட்டத்துக்காரி. இப்பொழுது என்வயது 19. பிஏ 2ம் வருடம் நாகர்கோவிலில் படிக்கிறேன். செலவுகளெல்லாம்  ஃபாதர்தான் தந்துகொண்டிருப்பதாக அம்மா சொல்வாள். இப்பொழுதெல்லாம் அம்மா என்னிடம் அடிக்கடி சர்ச்சுக்கு செல்லச் சொல்கிறாள். நேற்றுவரை பக்திக்காகவென்றுதான் நினைத்திருந்தேன்.  இன்று அம்மா மாலையில் முக்கிய வேலையிருக்கின்றது அதனால் சர்ச் ஆட்டோ கல்லூரிக்கு வரும், அதிலேறி வந்துவிடு என்றாள்.  காலையில் சர்ச்சுக்குச் சென்று எப்பொழுதும்போல் ஃபாதரையும் பார்த்துவிட்டுத்தான் கல்லூரிக்குச் சென்றேன். முட்டத்திலிருந்து நாகர்கோயில் 15 கிலோமீட்டர்தான் தூரம். பஸ்ஸில்தான் தினமும் பயணம், தோழிகளுடன் சேர்ந்துகொண்டு.  மாலையில் சர்ச் ஆட்டோ வரவில்லை, ஆனால் வேறொரு ஆட்டோ கூப்பிட அனுப்பியிருந்தார்கள். அது என்னை அழைத்துக்கொண்டு ஃபாதர்கள் அனைவரும் தங்கியிருக்கும் அவர்களின் பகுதிக்கு என்னை அழைத்துச் சென்றது. இதுவரை நான் இங்கு வந்ததேயில்லை. அது ஒரு விடுதியென்று சொல்லிட முடியாது. கிட்டத்தட்ட ஒரு அரண்மனை, 10 ஏக்கர் நிலத்தில் அழகிய சோலையின் மத்தியில் அமைந்திருந்தது. உள்ளே சென்றதும் ஒரு ரிசப்ஷன் ஹால் இருந்தது. அருகில் ஒரு பெரிய டைனிங் ஹால், மற்றும் மீட்டிங் ஹால். அதன்பின் நிறைய அறைகள். எல்லாவற்றிலும் அந்த மாவட்டத்தின் ஃபாதர்கள்தான் தங்கியிருக்கின்றார்கள்போலும். ஆனால் ஒருவரின் நடமாட்டமும் இல்லை. அங்கு வேறுசில பெண்களும் வந்திருந்தனர். அவர்கள் எவரிடமும் நான் பேசவில்லை. ஏன் என்னை இங்கு அழைத்து வந்திருக்கின்றார்கள் என்பதுவும் புரியவில்லை.
சில நிமிடங்களில் ஒரு ஆண் தோற்றமுள்ள பெண்ணொருத்தி வந்தாள். என்பெயரான வித்யா, யாரென வினவினாள். பின்னர் என்னை அழைத்துக்கொண்டு மொட்டைமாடியிலுள்ள ஒரு பெரிய அறைக்கு சென்றாள். அந்த அறையில் ஏறத்தால எல்லா வசதிகளும் அமைந்திருந்தன. ஒபாமாவுக்குக்கூட இத்தனை வசதிகளுடன் ஒரு அறையிருக்குமா என்பது சந்தேகம்தான். உள்ளே சென்றதும் அந்த அலிப்பெண் சென்றுவிட்டாள். முன்னறையில் எங்கள் சர்ச்சிலுள்ள எங்கள் ஃபாதர் அமர்ந்திருந்தார். அதுவரை படபடத்த மனசு கொஞ்சம் இலேசானதை உணர்ந்தேன்.
அவருடன் அவள் சாதாரணமாகவே பேசிக்கொண்டாள். அவளுக்கு ஃபாதர் கொஞ்சம் பதட்டத்தில் இருப்பதை உணர்ந்தாள். என்ன ஃபாதர், உடம்பு சரியில்லையாவென வெள்ளந்தையாய் கேட்டாள். அந்தசமயம் உள்ளிருந்து ஒரு வெளிநாட்டு ஃபாதர் ஒருவர் முன்னறைக்கு வந்தார். எப்படியும் ஆறடி இருப்பார். அகன்ற மார்பு. டார்ஸான்போல இருந்தார். ஃப்ரென்ச்சில் ஏதொ பேசினார். பின் உழன்ற ஆங்கிலத்தில் " ரொம்ப நன்றி " என்று எங்கள் ஃபாதருக்குச் சொன்னார்.  கைகுழுக்கிக்கொண்டனர். நானும் எழுந்து வணக்கம் சொன்னேன்.
எங்கள் ஃபாதர் இப்பொழுது என்னிடம் அவர் வெளிநாட்டிலிருந்து வந்திருக்கின்றார், உன்போன்ற மாணவியைப் பார்க்கவேண்டும் என்றார். அவரைப் பார்த்தபின் கீழே வா, அங்கு நீவந்த ஆட்டோ நிற்கும் அதில் கிளம்பி ஊருக்கு வந்துவிடு என்று சொல்லிவிட்டு கீழே சென்றுவிட்டார்.  அப்பொழுதுதான் அவளுக்கு பயம் வயிற்றைக் கவ்வியது. அந்த ஃபாதர் அவள் அமர்ந்திருந்த சோபாவில் அவளுக்கு மிக அருகில் வந்து அமர்ந்தார். வலதுபுறம் இருந்த அவளை, தனது வலதுகையால் இடைப்பகுதியில் செருகி அவளது வயிற்றைத் தடவினார். பின் பாம்பு பொந்தினுள் ஊர்வதைப்போல் கையை அடிவயிற்றில் பாவடையினுள் அடிவரை நுழைத்தார். அவளுக்கு எல்லாமும் இப்பொழுது புரியத்துவங்கியது. அவள் அழத்துவங்கினாள். துள்ளியெழுந்தாள். தெரிந்த ஆங்கிலத்தில் தான் அப்படியானவளல்ல என்றும், இதுவேண்டாம் விட்டுவிடுங்கள் என்றும் கதறினாள். அவர் அவளை மிகவும் நெருங்கிக்கொண்டு பட்டென அருகிலிருந்த கத்தியை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்து என்னைக்கொல் என்று சாந்தமாக சொன்னார். அவள் ஓடிச்சென்று கதவினைத் திறக்க முயன்றாள். வெளியில் தாள்பாழ் போடப்பட்டிருந்தது. உள்ளேயிருந்த அறைக்குள் சென்றுகொண்டாள். ஏசிக் குளிர், மற்றும் நிசப்தம். அவரும் உள்ளே வந்துகொண்டு அந்த அறைக்கதவினை தாளிட்டுவிட்டு ஃபோனில் ஏதோ மற்றொருவரிடம் கூறினார். பின்னர் அவளால் எதுவும் செய்திடமுடியாது என்பதை உறுதிசெய்தபின், அறையின் மூலையில் ஒடுங்கிக் கிடந்தவளை அப்படியே அள்ளியெடுத்து படுக்கையில் கிடத்தினார். அவள் கையெடுத்து கும்பிட்டாள். பலனில்லை.
அவர் அவளின் மேல் பரவி ஆக்கிரமித்து அவளை அசையவிடாமல் உதட்டில் முத்தமிட்டார். அவள் உதறியதால் அந்த முத்தம் அவள் கன்னங்களில் பதிந்தது. இப்பொழுது அவர் அவளின் முகமோ எந்த ஒருபகுதியோ அசைந்திட முடியாதபடி அழுத்தி இருக்கிக்கொண்டார். அவளால் எதுவும் செய்யமுடியவில்லை.  எல்லொருமாக சேர்ந்து தன்னை இந்த நிலைக்கு நிறுத்திவிட்டிருப்பதை உணர்ந்தாள். கண்களை இருக மூடிகொண்டாள். அதன்பின் திறக்கவேயில்லை. அவர் அவளைப்பின்புறமாக திருப்பிக்கொண்டு அவளின் அழகிய அந்த சிவப்புச்சீலையை உருவியெடுத்தார். பின் அவளின் மேலாடை, உள்ளாடை. கலைத்து அவளின் செழித்த மாரை அழுத்தி வருடிக்கொண்டு அவளின் பாவாடையை கீழ்நோக்கி இறக்கி விலக்கினார். பின்னழகின் இனிமையால் கவரப்பட்டு அப்படியே அவளின்பின்னை உதடுகளாலும் கன்னத்தாலும் வருடினார்.  பின்னழகை தன் முன்னுடலுடன் கட்டிக்கொண்டு அனுபவித்தார். அப்படியே படுக்கையில் அவளைத் திருப்பி அவளின் மொத்த உடலையும் முத்தத்தால் குளிப்பாட்டினார். அவள் செய்வதற்கு எதுவும் வழியின்றி பிணம்போல் கிடந்தாள். கடைசியில் முகத்தில், கன்னங்கள், இதழ்களில் ஆழ்ந்த அழுத்தமான இடைவெளி இல்லாத உயிர் உருவும் முத்தம் சுவைத்தார். அவளுக்கு அவளின் இடைப்பகுதியில் சிறிதுசிறிதாக அவரின்  விறைப்பை இப்பொழுது உணரமுடிந்தது. அவளால் எதுவும் செய்திடமுடியவில்லை. அவர் அவளுள் நுழைவதை உணரத்துவங்கினாள். அது அவளின் கற்பகிரகத்துனுள் பிரவேசிக்கும்வரை வளர்ந்தது. அவளை நிறைத்தது. இதழ்களில் கொண்ட நீண்ட முத்தத்துடனேயே அவரின் இயக்கம் மிகமெதுவாய் துவங்கியது. மெதுவாய் துவங்கப்பட்டது, அவளின் இலகுவான, விசாலமான ஈரத்தன்மையால் வேகம் கொள்ளப்பட்டது. அவளால் அந்த இன்பத்தினை முழுமையாக உணரமுடிந்தது. அதிலிருந்த துன்பத்தினை ஒருநிமிடம் மறந்தாள். உடல் உயிரணுக்களின் கொண்டாட்டத்தால் துடித்தது. இன்பத்தின் உச்சத்தினை இப்பொழுது ஆழ்ந்து அனுபவித்தாள். வேகம் இன்னமும் கூடினபொழுது அவள் தன்னை இன்னுமாக விரித்துக்கொண்டு வலியின்றி அது நடந்திட உதவினாள். அடிவயிறு சூடாகத் துவங்கியது. இன்பத்தால் மொத்த உடலும் நடுங்கியது. ஆ ஆ ஆ அவரின் ஆட்டம் ஒரு அழுத்தமான இருக்கத்தில் முடிந்தது. அவர் அடங்கினார். அவள்மேல் அசையாமல் கிடந்தார். எடைபாரம் அதிகம்தான், ஆனாலும் அவளுக்கு வலிக்கவில்லை. அது அவளுக்கு விரும்பக்கூடிய இன்பமாயினும் அது கிடைத்தவிதத்தைதான் அவளால் ஏற்றுக்கொள்ளவே முடியவில்லை. ஒருநிமிடம் அவளை மிகவும் காதலித்த கல்லூரிக் காதலனின் முகம் ஏனோ மனக்கண்ணில் தோன்றி மறைந்தது.  அவர் எழுந்து அங்கிவை மாட்டிக்கொண்டு அந்த அறையிலிருந்து வெளியே செல்லும் சப்தம் கேட்டது. கொஞ்சநேரம் அப்படியே கிடந்தாள். பின் ஒருவாறு சுதாரித்துக்கொண்டு எழுந்து உடைகளையெல்லாம் எடுத்து மாட்டிக்கொண்டாள். தாயின்மேல் ஒரு வெருப்பு ஏற்பட்டது. ஃபாதர்களை எந்த அளவுக்கு புனிதர்களாக நினைத்திருந்தாளோ அந்தளவு  கேவலமாக நினைத்தது மனம். இப்படியொரு வேஷமிட்டு அந்தப் புனிதத்திற்குள் இருக்கவேண்டிய அவசியமில்லை என நினைத்தாள். அதற்கு எல்லொரும்போல் திருமண வாழ்க்கைக்குள் நுழைந்திடலாமே. எதற்கு இந்தத் துரோகம், என மனதுக்குள் நினைத்தாள். வீட்டிற்கு கிளம்பும் பொழுது மறுபடியும் அந்த ஃப்ரென்ச் ஃபாதர் அறைக்குள் வந்தார். அவள் பார்க்கவில்லை. அவளின் கைப்பையினுள் கொஞ்சம் கத்தையாக பணத்தை செருகினார். பின் அவரின் பாதத்தில் அவர் அணிந்திருந்த செருப்பினை கழட்டி அவளிடம் கொடுத்து அவரை அடிக்கச்சொன்னார். அவள் அவரை வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டாள். அவரே அவரை, அவரின் முகத்திலும் தலையிலும் அந்த செருப்பால் அடித்துக்கொண்டார். அவள் அறையை விட்டு வெளிவரும்பொழுது, சாரி கேட்டுக்கொண்டார். மனத்துக்குள் " உங்களுக்கெல்லாம் அங்கி ஒரு கேடா, நாய்களா " என நினைத்துக்கொண்டு கிளம்பினாள்.

நீயும் நானும் மட்டும் .....

எண்ணெய் இல்லாத சமையல்.....
ஆடம்பரம் இல்லாத
இயற்கை அழகு....
பவுடர் பூச்சு இல்லாத முகம்....

வெட்டி வைக்காத
முழுநீளக் கருங்கூந்தல்....
அதில் புதைந்து கிடக்கும்
காதல் வழியும் விழிகள்....

சாயம் பூசாத கஞ்சனாய்
கன்னத்துக்கு ஒத்தனமிடும்
இதழ்களில் கள் ஆகிடும்
காதல் முத்தத்தேன்.

திறந்து வைத்த கதவின்
வழியே தென்றல் காற்று.....
ஜன்னல் வழியே சாகசமாய்
மயக்கும் மல்லிகை வாசம்.....

மொட்டைமாடியில் காயும் நிலா....
அங்கு கிறக்கத்தில் கிடக்கும்
விரிப்பில்லாத படுக்கை....
மின் விசிறி இல்லாத தூக்கம்...

உள்ளில்லாத ரவிக்கை,
குத்தமுடியாத மெத்தென முள்
உளைந்துகிடக்கும் சேலை....
இடுப்புமடிப்பின் மச்சம்,
துடிக்கும் இளமை உச்சம்....

கணினி இல்லாத வாழ்க்கை
போய் விடுவோம்
பழைய காலத்திற்கு....
பொய் இல்லாத நிஜ வாழ்க்கைக்கு

அங்கு நீயும் நானும் மட்டும்
எந்த இயந்திரத்தனமும்
நம்மை தொல்லை செய்யாமல்
மயங்கி இயங்கிக்கொண்டே....

ஆண்தன்மை - 2

ஒருமுறை மிகவும் சிரமம் கொண்டு, அவளுடன் தனிமையில் இருக்க வழி ஏற்படுத்தித் தந்தாள் அவனின் அன்புக் காதலி. எல்லொரையும் வேலைக்கு அனுப்பினபின், தான் நிறைய வேலைகள் செய்யவேண்டியதிருப்பதைப்போல் காட்டிக்கொண்டு  வீட்டிலேயே இருந்து அலுவல்களைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். தோழிக்கு சமையலறையில் முக்கிய வேலையொன்றை கொடுத்துவிட்டு, மாடியில் அந்தப்பொடியன் தூங்கிக் கொண்டிருப்பதையும் உறுதி செய்தாள். அவன் சோபாவில் அமர்ந்துகொண்டு வாக்கிங் செல்லக் கிளம்பிக்கொண்டு இருந்தான். அவள் மாடியில் அவன்முன் தோன்றி நின்றுகொண்டு, அவள் அவனுக்காக காத்திருப்பதை அவனுக்கு உணர்த்தினாள். ( அவள்நோக்கி அவன் ஒரு காதல் முத்தத்தை சிந்தி காற்றில்  அனுப்பியிருக்கலாமோ? காலம்கடந்த சிந்தனை. )
சட்டென அவன் புரிந்துகொண்டு திட்டமிட்டான். அவனின் திட்டம் ஒருநாளும் அவளின் திட்டங்களுடன் ஒத்துபோவதேயில்லை. அது தெரிந்தும், அவன் திட்டமிட்டான். அதாவது வெளியில் செல்வதுபோல் சென்று பின் கார்ஷெட் வழியாக யாரும் அறியாவண்ணம் மறுபடியும் வீட்டினுள் நுழைந்து, மாடியேறி அவளின் அறைக்குள் நுழைந்துவிடுவது என்றும், அவள் அங்கு திரும்பி நிற்கையில்  அவளின் பின்புரம் அவள் இடுப்பை வளைத்து கன்னங்களை அசையவிடாமல் பிடித்து ஒரு ஆத்மார்த்தமான ஒரு முத்தமிடுவதற்கு திட்டம்.  விடைபெற்று வெளியில் சென்றான். ஒரு 2 முறை அந்த ஏரியாவினை சுற்றி வந்தான். பொதுவாக 7 முறை சுற்றுவான். திட்டமிட்டபடி எல்லாவற்றையும் செயல்படுத்தி அவளின் அறைக்குள்ளும் நுழைந்தும்விட்டான். ரத்தம் சூடேறிக் கொதித்தது. ஆண்மை சிளிர்த்தது. அவளின் அறையினுள் அவளை அங்கும் இங்கும் கண்களை ஓடவிட்டு எல்லாவிடங்களிலும் தேடினான். அவள் அதற்குள் குளித்து முடித்து அலுவலகம் சென்றுவிட்டிருந்தாள். மிகவும் ஏமாற்றமாக உணர்ந்தான். அளவுகடந்த கோபமும் கொண்டான்.
அவளின் திட்டம் என்னவாக இருந்திருக்கும், என மூளையை கசக்கினான். மற்றதைத்தான் கசக்க முடியவில்லையே என்ற ஒரு ஆதங்கம். மாடியிலிருந்து அவனுக்கு சைகை தந்தாள். அவனை உடனேயே மாடிக்கு அவள் அறைக்கு வரவழைக்க நினைத்திருப்பாள்போலும். எல்லாம் மறுமுறையும் தவறிவிட்டதை உணர்ந்தான்.
ஆண்தன்மையின் இரண்டாவது ஷக்தி பிரழ்வு. இருவரும் ஆண்தன்மையில் செயல்படுவது தவறா நல்லதா? அது இனிமேலும் வெற்றிபெறுமா, காலம்தான் பதிலுறைத்தல் வேண்டும்.

அடுத்த முறை தவறு நடவாவண்ணம் இருக்கவேண்டுமென கடவுளை நினைவில் கொண்டு சிந்தித்தான். கடவுள் ஒரு யோசனை தந்தார்.
அதாவது அவளுக்கு நெட்டின்மூலம் சூசகமாக ஒரு செய்தியை அனுப்பினான். மாலை 6க்கு நூலகத்திற்கு அவன் வந்துவிடுவதாகவும், அவள் தற்செயலாக நூலகம் வருவதுபோல் வந்துவிட்டால் சந்தித்துக்கொள்ளலாம் என்பதுபோல்.
அவன் மாலை உலாசெல்வதுபோல் நடந்து சரியாக 6க்கு நூலகம் வந்துசேர்ந்துவிட்டான். அவள் வந்திருக்கின்றாளாவென அங்கு பார்க்கிங்கில் நின்ற வாகனங்கள் அனைத்தையும் சென்று பார்த்தான். அவள் இன்னும் வந்திருக்கவில்லை என்பதை உறுதி செய்துகொண்டபின், நூலகத்தின் முன் அமையப்பெற்ற பென்ச்சில் அமர்ந்தான். 10 நிமிடங்களுக்கு ஒருமுறை கார் வந்திருக்கிறதாவென சென்று பார்த்தான். அவளைத் தவறவிட்டுவிடக் கூடாதல்லவா.
அங்கு மாலை 9க்குத்தான் இருட்டும் என்பதால் கவலையில்லை. 7க்கு நூலகத்திலுள்ள அனைவரும் கிளம்பத் துவங்கினர். அவள் பொதுவாக அலுவலகத்திலிருந்து 5.30க்குத்தான் வருவாள். 6மணியென்பது சரியான நேரமாகத்தான் அவனுக்குப் பட்டது. அவள் வரவேயில்லை. வீட்டிற்கு பொடிநடையாய் வந்துசேர்ந்தான். சேர்ந்து 15 நிமிடங்களில் அவளும் வீடு வந்துசேர்ந்தாள். அவனைப்பார்த்து நக்கலாய் ஒரு சிரிப்பு வேறு சிரித்தாள். அது அழகாக இருந்ததால் அவனுக்கு அவள்மேல் இருந்த கோபமும் ஆதவன் கண்ட பனிபோல் விலகியது. வேறு என்ன செய்ய?

ஆண்தன்மை - 1

உலகில் மொத்தம் இரண்டே ஜாதிகள்தான். ஒன்று ஆண்தன்மை ஜாதி, மற்றது பெண்தன்மை ஜாதி. ( இவை ஆணையோ பெண்ணையோ குறிப்பவைகளல்ல.) கவனிக்க, இவைகளிரண்டும் ஆணிலும் பெண்ணிலும் உண்டு.

அதாவது ஆண்தன்மையானது, முதலாளி, கடவுள், கலைஞன், இயக்குனர், ஆக்குபவன், சிந்தனையாளன், தலைவன், வழிகாட்டி, ஆசிரியன், தளபதி, மேலாளர் இப்படியாக ஒவ்வொரு விஷயத்திலும் மையப்புள்ளியாக தன்னையிருத்திக்கொண்டு வெற்றியினை சுவைப்பவர். மையத்திலிருந்து ஒளிரும் விளக்கின் தீ.
ஒரு உதாரணம் : கல்யாண வீடுகளில் சமையல் செய்யும் ஆட்களை பார்த்திருப்பீர்கள். தலைவன் ஒருவன் இருப்பான். முழுநேரமும் உறங்கிக்கொண்டும், சீட்டு விளையாடிக்கொண்டும் இருப்பான். ஆனால் அவன் கவனம் முழுவதும் அடுப்படியின் நினைவுகளிலேயேதான் இருக்கும். 24 மணிநேரமும் விழிப்புநிலையிலேயேதான் இருப்பான். ஆனாலும் சும்மா இருப்பதுபோலவே தெரியும். ஆண்தன்மை ஜாதி.
அவனின் கீழ் வேலைசெய்பவர்களைக் கவனித்தால் அவர்கள் இரவு 11க்குத்தான் படுக்கச்செல்வார்கள். காலை 4க்கே விழித்திடுவார்கள். வேலை செய்துகொண்டேயிருப்பார்கள். ஆனால் மூளை உறங்கிக்கொண்டேதான் இருக்கும். உழைப்பு மட்டும்தான். பெண்தன்மை ஜாதி.

பெண்தன்மையானது, ஆண்தன்மையின் வெற்றிக்கு உழைப்பவர்கள். தீயினால் வெளிப்பரவும் வெளிச்சம்.

ஒன்று மையம், மற்றது வெளிச்சிதறல். ஒன்று குவிதல், மற்றது பரவுதல். ஒன்று அறிவு, மற்றது ஊழைப்பு. இரண்டுமே ஒன்றோடொன்று முழுமையான தொடர்புள்ளது.

அவர்கள் காதலர்கள். இருவருமே மையப்புள்ளி, ஆண்தன்மை கொண்டவர்கள். சிந்தனையில் வேறுபட்டிருந்தாலும் வெற்றியில் சேருபவர்கள்.  மையப்புள்ளி ஒன்றுதான், பாதைமட்டும் வேறுவேறு. ஒரே விஷயத்தை இருவேறுவிதமாக சிந்திப்பவர்கள். அதனாலேயே கோபம் அடைபவர்கள்.

அன்று அவள் சொந்த ஊருக்கு 4 நாட்கள் விடுமுறைக்கு வருகிறாள். அவனை எப்படி சந்திப்பதுவென கற்பனையை ஓட்டுகிறாள். நான்காவது நாள் ஒரு சிறு தனிமையான ரயில்பயணத்தையும் ஏற்பாடு செய்கிறாள். அவனுக்கும் சூசகமாக அது பற்றித் தகவல் தெரிவிக்கின்றாள். அவளின் எண்ணம், அவனும் அதே ரயிலில் பயணம் கொண்டு அவளை சந்தித்து காதல் பரிமாறிக்கொள்ளலாம் என்பது.

ஆனால் அவனோ, வேறு விதமாய் எண்ணம் கொள்கிறான். அதாவது அவனுக்கு அவசரம். முதல் மூன்றுநாட்களை இழக்க அவன் தயாரில்லை. அவன் வேறுவிதமாக திட்டமிடுகிறான், அவளும் அவனுக்கு உதவிடுவாள் என்கிற எண்ணத்தில். அதாவது அவள் தங்கியிருக்கும் வீட்டினருகில் ஒரு விடுதியில் அறையெடுத்து தங்கிக்கொண்டு, அவள் வீட்டைவிட்டு கிளம்புகையில் அவளை சந்தித்து அறிமுகம்கொண்டு அவளை அறைக்குக் கூட்டிவந்து காதலைத் தொடர்வது. அவர்கள் இருவரும் தங்கள் காதலை அறிந்துகொண்ட, அறிமுகப்படுத்திக் கொள்ளாத காதலர்கள். அவன் முதல் மூன்றுநாட்களும் அவளை கண்டு பேச பெரும் முயற்சி எடுக்கிறான். என்னவெல்லாமோ செய்துபார்க்கிறான், பலனில்லை, கோபம் மேலேறி ஊருக்குத் திரும்பிவிடுகிறான். அவள், அவன் வருவான் என்று நம்பி நாளாம்நாள் ரயில் பயணத்தில் அவனை காதலுடன் எதிர்நோக்குகிறாள். அவன் வராதது கண்டு அவளும் கோபம் கொள்கிறாள். அவர்கள் நடத்தின இருவேறு திட்டங்களும் தோல்வியிலேயே முடிந்துவிடுகின்றன. திட்டம் இரண்டும் சரியானதுதான், ஆனாலும் செயலாகவில்லை. அவர்கள் இருவருமே ஆண்தன்மையில் இருப்பவர்கள். மற்றவர் வழியில் நடக்க விரும்பாதவர்கள். இதிலிருந்து புரிவது, ஆண்தன்மையர் இருவர் காதலிப்பின் ஒருவர்மட்டுமே திட்டமிடல் வேண்டும். மற்றவர் அதை கண்மூடித்தனமாய் செயல்படுத்திட வேண்டும்.     

அன்று தலைத்தீபாவளி

திருமணம் முடிந்து தலைத்தீபாவளி. முந்தயநாள் மாலையே தோழியை அழைத்துக்கொண்டு அவளின் சொந்த ஊருக்கு சில ஸ்வீட் வகைகளைக் கையில் கவ்விக்கொண்டு பஸ்ஸில் கிளம்பினான். தோழியின் வீட்டை நெருங்கும்வேளை ஒரு பரபரப்புடன் இன்பமாய் இருந்தது மனது. ஏனெனில் தீபாவளி என்பது விழா அல்ல, ஒரு சிறப்பான கொண்டாட்டம் அவனுக்கு. அப்படித்தான் இதுவரை வாழ்ந்துவந்திருக்கின்றான். வீடு சென்றதும் எவருக்கும் ஒரு இன்ப உணர்ச்சியும் இன்றி சோகநிழலில் உழன்று நிற்பதைக் கண்டான். அவனுக்கு சுத்தமாக மொத்த மூடும் தொலைந்துவிட்டிருந்தது ஒரு நொடியில். பின் அப்படியும் இப்படியுமாக நேரத்தை விரட்டிக்கொண்டு இருந்தான். மணி 9. அவனுக்கு சப்பாத்தி மிகவும் பிடிக்கும் என்பதால், அதுதான் அன்று இரவு உணவு. மாப்பிள்ளையான அவனை மிகவும் மரியாதையுடன் நடத்தினார்கள், தோழியின் குடும்பத்தினர். அவனுக்கு வெருப்பானது. நினைத்திருந்த கொண்டாட்டம் அத்தனையும் மிஸ்ஸிங். எரிச்சலுடன் 10க்கு படுக்கைக்குச் சென்றுவிட்டான்.

அவனின் எண்ண ஒட்டங்கள் சிறகெடுத்தன. அவன் வீட்டில் அவனது தங்கையரின் குடும்பங்கள் அனைத்தும் வந்திருப்பார்கள். எல்லொரும் அரட்டையிலும், வெடிகள் கொளுத்துவதிலும், விசிடியில் விரும்பின சிறந்த படங்கள் பார்ப்பதிலும் ஓடிக்கொண்டிருக்கும். தீபாவளிக்குண்டான பலகாரங்களை குடும்பத்துப் பெண்கள் செய்யத் துவங்கியிருப்பார்கள். அன்றுமட்டும் அம்மா ஒரு தோழியினைப்போல் மாறிடுவார்கள். என் அருகில் தோழி படுத்திருந்தாள். இடிக்குக்கூட அசைக்கமுடியாத அருமையான ஒரு ஆழ்ந்த தூக்கம். கொடுத்துவைத்தவள். எதற்கும் கவலை கிடையாது. தனக்கு என்ன தேவை என்பதில்மட்டும் தெளிவு. இப்படிக்கூட ஒரு பிறவி இருக்குமா? கோபம்கோபமாக வந்தது. இரவு 2 மணியை நினைவிருந்தது, அதன்பின் அப்படியே தூங்கிப்போய்விட்டான்.

பட்டென அதிகாலை 5க்கே விழித்துக்கொண்டுவிட்டான். எல்லோரும் அங்கே அவன் வீட்டில் குளித்துவிட்டு வெடிவெடிக்க ஆயத்தமாக இருந்துகொண்டிருப்பார்கள். இங்கே என்ன செய்வதென புரியாமல் விழித்துக்கொண்டிருந்தான். மாடியிலிருந்து கீழே இருங்கிவந்தும் பார்த்தான் எவரும் முழிப்பதற்கான அறிகுறி எதுவும் தெரியஇல்லை. தன் மனம் போல குளித்துக் கிளம்பினான், இவையெல்லாம் எதற்கு என்று புரியாமலே. சும்மா உட்கார்ந்திருந்தான். ஒரு 6க்கு ஃபோன்வந்தது. அவன் அப்பாவும் அம்மாவும் பேசினார்கள். கொண்டாட்டமாக நடந்துகொண்டிருந்ததை சொல்லினார்கள். அவன் ஒன்றும் சொல்லவில்லை, சொல்ல ஒன்றும் இல்லாததால். 7மணிக்குத்தான் ஒவ்வொருவாராக விழிக்கத்துவங்கினார்கள். 10க்கு காலையுணவு. அம்மாவின் சமையலில் ஒருநாள் எண்ணை கூடிவிட்டதால் சாப்பிட மறுத்து சாப்பிடாமல் போய்விட்டான். இங்கு? ஹூம், மனசுக்குள் தாயிடம் மன்னிப்பு கேட்டுக்கொண்டான். பின் 11, 12, 1, மற்றும்2 ஆனது. ஏதோ சம்பிரதாயமாக கொஞ்சம் வெடிகள் போட்டனர். மதிய உணவுக்கு நான்வெஜ் செய்திருந்தார்கள். பொதுவாக அவன் வீட்டில் தீபாவளி அன்று அமாவாசை திதியில் வருவதால் நான்வெஜ் கிடையாது. பிறகு ஒரு குட்டித்தூக்கம். அதன்பின் 5 க்கு ஊருக்குக்கிளம்பினான்.

அங்கு அவனின் உறவுகள் எல்லோரும் அவனுக்காகக் காத்திருந்தனர். வீட்டினுள் நுழைந்ததும், அன்று செய்யப்பட்ட அத்தனை பலகாரங்களும் ருசிபார்க்க அவன் முன் வைக்கப்பட்டன. எல்லாவற்றையும் சுவைத்தபின், சிறுசுகள் எல்லாம் அவனை வெடிவெடிக்க அழைத்தனர். 10000 த்திலிருந்து அனைத்தையும் அந்தச் சிறுசுகளையே போடவைத்து எல்லொரும் மகிழும் சூழ்னிலை உருவாக்கினான். ஒரு அணுகுண்டை ஸ்டைலாக பத்தவைத்த தங்கையின் மாப்பிள்ளைக்கு ஒரு சிறுகல் கன்னத்தில் பட்டுத்தெரித்ததில் சிறு ரத்தக்காயம். இரவு 2 படங்கள் விசிடியில் அனைவரும் சூழ அமர்ந்துகொண்டு அரட்டையுடன் சிரிப்பும் சிங்காரமுமாக கேளியும் கிண்டலுமாக பார்த்துமகிழ்ந்தான். தோழிக்கு வெடி போடவோ பார்க்கவோ பிடிக்காததால் அரைக்குள்ளேயே அடைந்துவிட்டாள். இரவு 2 மணியிருக்கும் அந்த வெரும் தரையிலையே படுத்துறங்கிவிட்டான் அவனையறியாமலேயே. 

அளப்பறியா நம் அன்பு

கண்ணுக்கெட்டிய வரை
தேடித்தேடிப் பார்க்கிறேன்.
காணவில்லை அன்பே உன்
கருப்புச் சேலையின் அழகு.

கார்கூந்தலின் ஒட்டிய
கருப்பை சுமந்த அலையினில்
காக்கைக்குஞ்சியின் பிளந்த
வாயின் சிவந்த அசப்பை
வெளியில் கண்டேனடி.

காமம் கண் மறைத்து
காதல் கதை சொன்னேன்.
வந்ததும் வராததுமாய்
வார்த்தைத் தூரிகைகொண்டு
உயிரினுள் இன்பம் பூசுகிறாய்.

உள்ளத்தில் முகம் பதித்துக்
உண்மையாய்க் கேட்கிறேன்,
உயிரணுக்கள் உரிமையுடன்
உணவுண்ணும் சத்தத்தை.

உள்ளிருந்து வான்வந்து
நினைவினுள் புகுந்து நின்று
கனவுக்கு உயிரூட்டுகிறாய்.

இன்பமாகவோ துன்பமாகவோ
மனதை உரசிக்கொண்டேயிரு.
பிரிவுத் தூரம் அதிகமாயினும்
உயிருண்ட உன்னுடல் காந்தம்
ருசித்துக்கொண்டேயிருக்கிறேன்.

வாழ்க்கை வரைமுறையுண்டு
வாழும் உயிர்களனைத்துக்கும்.
இறப்பறியா அருகம்புல் அது
அளப்பறியா நம் அன்பு.

அவளொன்றும் அழகியில்லை

அவள் ஒரு அழகியில்லை, ஆனாலும் அவளின் குணம் எவரிடமும் காணவியலாது. எல்லொரையும் மதிப்பவள். பழகினவர்களுக்கு எல்லாம் அவளை மிகவும் பிடிக்கும். உடனேயே நண்பர்களாகிடுவர். எல்லொர்க்கும் உதவிடும் மனம். இப்படித்தான் ஒருமுறை பெட்டிக்கடை நடத்தும் அந்த ஏரியா பையனுக்கு பஸ்ஸில் ஏரினபொழுது வழுக்கி விழுந்தவனை அருகில் இருந்த மருத்துவமனைக்கு கூட்டி கொண்டுசேர்த்து முதலுதவினாள். அவன் இன்றுவரையிலும் அவளைக்காணும் பொழுதெல்லாம் வணங்கிக்கொண்டிருக்கிறான் அன்புப்பெருக்குடன். யாரிடமும் கோபம் கொள்வதேயில்லை. பெண்ணெனில் அழுகையின்றி எவரையும் காணவியலாது, ஆனால் அவள் எதற்காகவும் அழுததில்லை. துக்கமும் கோபமும் வந்தால் புத்தகத்தினுள் மூழ்கிடுவாள். பேசுவதைத் தவிர்த்திடுவாள். சுத்தம், அமைதி, நேரம்தவறாமை, உண்மை, கருணை இவைகள்தான் அவளின் மொத்த உருவம்.

அவளின் அக்காக்கள் இருவரும் மிகவும் அழகானவள்கள். 12த் முடித்தவுடன் திருமணம் முடிந்தது. மாப்பிள்ளைகள் கொத்திச் சென்றுவிட்டனர். பெரியவர் பிகாம் முடித்து நெல்லூர் ஸ்டேட்பாங்க்கில் வேலை. ரெண்டாமவர், அஷோக் லேலாண்டில் சர்வீஸ் எஞ்சினியர். இருவருக்கும் நல்ல சம்பளம். அவளுக்குத்தான் இதுவரையிலும் 6 வரன்கள் தட்டிப்போய் இருந்து இருக்கின்றன. அழகில்லை, நிறம் கம்மி, ஒல்லிக்குச்சு என்று ஏதேதோ முட்டாள்தனமான காரணங்கள். வயது 27 ஆகிவிட்டது. எம்காம் படித்திருந்தும் பார்டைம் வேலைதான் கிடைத்தது. 12த்துக்கு டியூஷனும் சொல்லித்தருகிறாள். ஏதோ வருமானம்.

அம்மாவும் அப்பாவும் எதிர்வீட்டில் வாடகைக்கு இருந்தவனை வலியவலிய சென்று வீட்டுக்குவந்து சாப்பிட அழைத்தும், மாலையில் காப்பிபோட்டுக் குடுத்தும், பலவாறு அவனுக்கு உதவி அவனை மாப்பிள்ளையாக்கிடத் துடித்தார்கள். அவளின் அழகின்மையைவேறு அவனிடம் சொல்லிக் கெஞ்சிப்பார்த்தார்கள். அவன் அழகாகத்தான் இருந்தான். ஆனாலும் அப்பாவும் அம்மாவும் இப்படி அவனிடம் நடந்துகொள்வது அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லை. இந்த சமயம் அவன் தன் சொந்தஊருக்கே மாற்றல் வாங்கிக்கொண்டு சென்றுவிட்டான். அவனுக்கு செய்தவைகள் அத்தனையும் வீண். அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும்தான் அதை ஜீரணிக்க முடியவில்லை. மேலும் இப்பொழுதெல்லாம் அவள் வீட்டினுள் நின்றாலும் நடந்தாலும்கூட குற்றம் காண்கின்றார்கள். சில அம்மாவின் வார்த்தைகள் வருத்தம் ஏற்படுத்தின. பெண்ணுக்குத் திருமணம் தள்ளிப்போவதென்ன பெரிய கொலைக்குற்றமா என்ன. ஏற்கனவே அவளைப்பார்க்க வந்த மாப்பிள்ளைகளில் ஒருவன் வேறு எங்கும் பெண் அமையாததால் மறுபடியும் வந்து அவளை சரியென்றான்போலும். பெற்றோர் சந்தோஷம் கொண்டனர். ஆனால் அவள் முடியாதென்றாள். வீடு போர்க்களம் ஆகிவிட்டிருந்தது. அம்மாவும் அப்பாவும் அவளுடன் இப்பொழுது பேசுவதையே நிறுத்திக்கொண்டுவிட்டனர். அவர்களுக்கு எப்படிப் புரியவைப்பது, ஒரு பெண்ணின் மனக்கஷ்டம் பற்றி. அழகில்லாதது என்ன குற்றமா? அவர்களிருவரும் சேர்ந்து கொடுத்ததுதானே இந்த அவலட்சணம். அதுகூட அவர்களுக்குப் புரியவில்லை. கண்டவன் கைப்பாவையாய் கைகளுள் புரள பெண்ணொன்றும் ஏலப்பொருளல்ல.

ஒரு முடிவு செய்தாள். நேராக அந்த பெட்டிக்கடை பையனிடம் சென்றாள். “ என்னைத் திருமணம் செய்துகொள்வாயா ” என்று குனிந்தவாறு கேட்டாள். அவன் ஒன்றும் பேசவில்லை, வீட்டிற்குச் செல்லுமாறு அறிவுருத்தினான். அடுத்தநாள் அவன் தன் குடும்பத்துப் பெரியவர்களுடன் வீட்டிற்குவந்து மணம்பேசி மணமுடித்துக்கொண்டான். பெற்றோர் பாரம் குறைந்ததாக சந்தொஷம் கொண்டனர்.      

ஒரு கிராமத்துத் திருமணம்

அன்று ஒரு கிராமத்து வீட்டில், அவளின் மகளுக்குத் திருமணம். ஆம் வீட்டில் வைத்துத்தான் திருமணம். காலை மணி 9 க்கு. காலை வேலைகளையனைத்தையும் முடித்துக்கொண்டு கிளம்ப 7 ஆகிவிட்டது அவனுக்கு. தோழி வேறொரு திருமணம் சென்றுவிட்டபடியால் அவன் தனியே  காரில் கிளம்பிச் சென்றான். 45 நிமிடதூரம்தான். ஒரு அமுத்தலில் வந்துவிடும். வாஜ்பாயியின் கைங்கர்யம். 4 வே ட்ரேக்கின் டோல் கலெக்ஷன் தொகையைக் கூட்டியிருக்கின்றார்கள் போலும். இப்பொழுதெல்லாம் சென்னை சென்றால் டோலுக்கு மட்டும் 800 ரூபாய் ஒதுக்கிடவேண்டும். பஸ்ஸுக்கு டிக்கெட் என்றால்கூட 200 லிருந்து அதிகபட்சம் 800 தான். இந்தியாவில் எதையும் கேட்க நாதியில்லாத நிலைமை. நம் ஜனநாயக அரசியல்  முறைகள் முற்றுமாக மாற்றியமைத்திடல் வேண்டும். சரி.

அது ஒரு வீட்டின் சம்மதத்துடன் நடைபெரும் காதல் திருமணம். கேட்கவே இவ்வளவு சந்தொஷமெனில், பார்க்க, அதுவும் ஒரு கிராமத்தில்? இவ்வளவு எளிமையாகவும், மனதுக்கு இனிமையாகவும் ஒரு திருமணம் நடந்திட முடியுமா, என்பதை நினைத்து பொறாமைப்பட்டான். மாப்பிள்ளை வீட்டார் கிருத்துவர்கள். ஆனால் ஒன்றுமட்டும் நிச்சயம், பொட்டு நெற்றியில் பெண்களுக்கு இல்லையெனில் பாதியழகு மறைந்துவிடும். மல்லிகைச்சரம் கூந்தலில் தொடுக்கவில்லையெனில் மீதியழகும் காலியாகிவிடும். மொத்தம் 100 பேர் இருந்திருப்பார்கள். அதில் பெண்ணின் கல்லூரித்தோழிகள் மட்டும் 20 பேர் இருப்பர். கொண்டாட்டமாக மண்டபம் களைகட்டியிருந்தது. காலை உணவு....  பக்குவமான கேசரி, சுடச்சுட பூரி, நெய்யில் செய்யப்படாவிடினும்  மிகவும் சுவையான பொங்கல், பூப்போன்ற இட்லி, சாம்பார், சட்னி. திகட்டாத, திருப்தியளிக்கும் உணவு. இதன்பின் உங்களால் மதிய உணவை சாப்பிட முடியாது. திருமணங்களில் உணவே திருப்தியை தந்துவிடுகிறது. மதிய உணவுக்கு வெஜ் பிரியாணி அடுப்பில் மணந்துகொண்டிருந்தது. 

கல்லூரிப்பெண்கள் சேலையில் நிற்க, கூந்தலில் மல்லிகை ஆடித்தவழ, ஒவ்வொருநொடியும் தன்னழகை சரிசெய்து அழகுநடையில் மகிழ, அது ஒரு சோலையாக காட்சியளித்துக்கொண்டிருந்தது. அதோ ஒருத்தி அவனையே கண்கொட்டாமல் பார்க்கிறாள். நிறம், கருப்புக்கும் மாநிறத்துக்கும் நடு. சிரிப்பழகி. அங்குமிங்குமாய் அலைந்துகொண்டு, இடையிடை மறைவினில் நின்று ஒளிந்துகொண்டு அவனைப் பார்த்துக்கொண்டேயிருந்தாள். அவனும் அதைத் தெளிவாகக் கவனித்தும்விட்டான். முக்கால்கிழம் அவன். அதையும் மனத்தில் நினைத்துக்கொண்டான். என்ன செய்வது அவன் பெண்களை பெரிதும் மதிப்பவனாயிற்றே! நன்றாக மதித்தான். மணப்பெண் அழகிய தங்கநிற பட்டுப்புடவையில் வந்தாள். ஊர்பெரியவர், கெட்டிமேளம் என்றார். உடனேயே கிராமத்துமணம் கலந்த மேளம், கொட்டுகொட்டென கொட்டித்தீர்த்தது. சரங்கள் 10 நிமிடங்களுக்கு வெடிக்கப்பெற்றன. நட்சத்திர ஓட்டல் திருமணங்களில் மணமக்கள் மேல் தூவப்படும் அத்தனை சமாச்சாரங்களும் தம்பதிகளின்மேல் தூவப்பட்டன. மொத்த குடும்பங்களும் சந்தொஷமழையில் நனைந்தன. திருமணம் முடிந்தது பத்துநொடியில். 

இன்னும் அந்தப்பெண் அவனை மிகவும் விரும்பி பார்த்துக்கொண்டேயிருந்தாள். அவன் இப்பொழுது மணமக்களை வாழ்த்த மேடைக்குச் சென்றான். அந்தப்பெண் இப்பொழுது மணப்பெண்ணின் மிக அருகுக்கு நகர்ந்திருந்தாள். அவனைப் பார்த்து நன்கு அறிந்தவள்போல் புன்னகைத்தாள். பெரிய அழகியில்லை ஆனாலும் மிகவும் கவர்ச்சியாக சுண்டியிழுக்கும் சிரிப்பு. அவளைப்பார்த்த மாத்திரத்தில் அப்படியே ஒரு ஆத்மார்த்த முத்தமிடத் தோன்றும். ( எவளைப்பார்த்தாலும், எந்த இடம்னாலும் ஒனக்கு முத்தம்தானாடா? வாடா ஒன்ன நேர்ல வரம்போது கவனிச்சிக்கிடறேன். எப்படியானாலும் நீ இங்கதான வந்தாகனும், அப்ப ஓவுதட்ட கிழிச்சிடறேன். ) ஒவ்வொரு நொடியும் அவனைப் பார்த்துக்கொண்டேதான் இருந்தாள். ஆரவாரங்கள் ஒய்ந்து எல்லோரும் உணவுக்குக் காத்திருந்தனர். காலையுணவு எல்லைதாண்டியதால் மதிய உணவைக் கைவிட எண்ணியிருந்தான் அவன். சரி உறவுகளை பார்த்து, பின் அவர்களின் விருப்பப்படி எல்லொருமாக ஒரு க்ரூப் ஃபோட்டொவுக்கு தயாரானபொழுது அவள், அவனருகில் உரசிக்கொண்டு நின்றிருந்தாள். 56ம்- 21ம். அவள் பிகாம் முடித்தவளாம். நன்றாகவே பேசினாள். மற்றநண்பர்களுடன் கொஞ்சம் திரும்பையில் மறைந்துவிட்டாள். மணமக்களும் உள்ளே சென்றமையால் அவனும் அந்த ஓட்டு வீட்டினுள் நுழைந்து கிளம்ப, விடைபெற சென்றான். அந்த அறையினுள் அவள் இருப்பாளோவென பட்டென கதவைத் திறந்தான். அங்கே மணமக்கள் ஆத்மார்த்தமாக முத்தமிட்டுக்கொண்டிருந்தனர்.

மணப்பெண்ணின் அம்மா அவனை உணவருந்த மிகவும் கட்டாயம் செய்தாள். அவன் தட்டிக்கழித்து வாசலுக்கு வரும் சமயம் ஒரு சிறுமி 4 பேர் சாப்பிடுமளவு சாப்பாடுகொண்ட ஒரு பார்சலுடன் அவனுக்காகக் காத்திருந்தாள். கிராம மணம் கமழ பேப்பர் பூக்கலான நகர் நோக்கி நகர்ந்தான். மனம் நிறைந்திருந்ததையும் உணர்ந்தான். 

அவளும் சாந்திதான்

அன்று காலை, கொஞ்சம் மந்தமாகவே துவங்கியது. சூரியனும்கூட சோம்பலுடனேயே கண்விழித்துத் தென்பட்டான்.  அன்று அவனுக்கு ஒரு பங்காளியின் வீட்டுத் திருமணத்திற்கு செல்லவேண்டியதிருந்தது. 12 க்கு நகைகளையனைத்தையும் வைத்து சாமிகும்பிடுதல் வைபவம். மாலையில் நிச்சயம் செய்தல் விழா. மாலையில் அந்த மண்டபம் முழுமைக்கும், மண்டபம் அமைந்த சாலை முழுமைக்கும் கார்கள்தான். மொத்த விருதுநகர், தூத்துக்குடி ஊரிலுள்ள அனைத்து கார்களும் அந்த மண்டபத்தில்தான் குவிந்து கிடந்தன. 6.30 க்கு விழா என்பதால் அவனும் தோழியும், தோழிக்கு அவளின் பால்யகால ஸ்னேகிதிகளை பார்க்க வேண்டியதும் இருந்ததால் 6 க்கே மண்டபம் சென்றுவிட்டனர். அவன் அழகிய பெண்கள் அலங்கரித்த, தோதுவான  ஒரு இடத்தினைக் கண்டுகொண்டு அமர்ந்தான். கிட்டத்தட்ட அரைக்கிழங்களில் பாதிப்பேர் வைரம் அணிந்திருந்தனர். அதைக் காண்பிக்க தங்கள்தங்கள் உறவுகளைத் தேடித்தேடி பேசிக்கொண்டு மகிழ்வுடன் இருந்தனர். கணவன்கள் மிகவும் அமைதியாக இருந்தனர். வீட்டிலிருக்கும் பொழுது எப்படியெனத் தெரியவில்லை.
மேடையருகில் அமைந்திருந்த சிறிய மேடையிலிருந்து நாதஸ்வர இசை ஒழுகி வழிந்துகொண்டிருந்தது. அவ்வளவு மில்லியதாய் ட்ரம்ஸை இசைக்கமுடியும் என்பதை வாழ்வில் அன்றுதான் அவன் உணர்ந்தான். இடையில் அழகாக அந்தப் புல்லாங்குழல் இசைவேறு. எல்லாமும் சேர்ந்து மனதில் இறைவனைக் கலக்க முயன்று கொண்டிருந்தது. அழகியப் பெண்களையும் அருகினில் நிறுத்திக்கொண்டு இசையையும் அனுபவிப்பது சாத்தியமில்லை என்பதால் அவன் கவனம் திரும்பத்திரும்ப அழகினை ரசிப்பதிலேயே லயித்தது.  பெண்களுக்கு சமஉரிமைகள் கிடைக்கப்பெற்றபின் உலகம் மிகுந்த சந்தோசமாக இயங்கத் துவங்கியதை அங்குதான் உணரமுடிந்தது. கூட்டமும் மிக அதிகம். மாநிலத்தின் ஆட்டொமோபைல் உலகம் அனைத்தும் குவிந்திருந்தது.
அந்தநேரம்தான் அந்தபெண், தன் 10 வயதுமகளுடனும் அவளின் கணவனுடனும், சுற்றுமற்றும் அமர இடம் தேடிக்கொண்டிருந்தாள். சிக்கென ஒரு காட்டன் கலந்த பச்சைநிற பட்டுப்புடவையினை நேர்த்தியாகக் கட்டியிருந்தாள். பாவாடை கட்டியிருப்பதற்கு எந்த அடையாளமும் இல்லை. அது சாத்தியமா என்பதுவும் புரியவில்லை. பின்புற ஜாக்கெட், பவுர்ணமி நிலவு பின் தசமி திதியில் அமர்ந்ததுபோல் இடம்விட்டு முதுகின் மிகச் சிறிய பகுதியினைமட்டும் ஆக்கிரமித்துக்கொண்டு, ஆண்களையெல்லாம் துன்பப்படுத்திக்கொண்டு இருந்தது. களுத்தில் ஒரு சிறிய வைரநெக்லஸ், வைரத்தோடு, வலதுகையில் வைரவளையல்கள், இடதில் ஒரு ரொலெக்ஸ் வாட்ச். தாலியில்லை. சட்டென அவனுக்குப்பின் இருந்த இடத்தில் வந்தமர்ந்தாள். அழகாகவும் இருந்தாள். அவன் சுத்தமாக அதை எதிர்பார்க்கவில்லை. கொஞ்சம் கேரளச்சாயல் தெரிந்தது அவளிடம். அவளும் தியானத்தினை உருவாக்கக்கூடியவள்தான்.  போறாமைகொள்ளாதே! கோபமும் கொள்ளாதே! அவள் உன்னைவிட கொஞ்சம் அழகில் கூடத்தான் இருந்தாள். ஆனால் உடல்வாகில் கொஞ்சம் பின்தங்கிவிட்டிருந்தாள்.
அவன் எப்பொழுது எங்கு அமரும்பொழுதும் அருகிலுள்ள இருக்கையின் பின்புறம் மேல்விளிம்பில் கையை வைத்துகொண்டுதான் அமர்வான். அப்படித்தான் அன்றும் அமர்ந்திருந்தான். இப்பொழுது அவனின் கைகளுக்கு நேர்பின் அவள் அமர்ந்திருக்கிறாள். கட்டாயம் அவனின் கைகளை சந்தர்ப்பம் கிடைக்கையில் இடிப்பாள் என்று குருவி சொன்னது. சிலநேரங்களில் அவனுக்குக் கேட்கும்படியாக கொஞ்சம் சத்தமாகவேப் பேசிக்கொண்டும், சிரித்துக்கொண்டும் இருந்தாள். சுற்றுமற்றும் திரும்பித்திரும்பி பார்த்துக்கொண்டேயிருந்தாள். ஒவ்வொருமுறையும் அவனையும் பார்க்கத் தவறவில்லை. அவளின் கணவன் இப்பொழுது எழுந்து வெளியே கிள்ம்பினான். தம்மடிப்பான்போலும். அவனுக்கு அவள், தேவையில்லாமல் எழுந்துனின்று வழியனுப்பினாள். அப்படியே அவளின் அடிவயிற்றை அவனின் கைகளில் ஒற்றினாள். எடுக்கவில்லை. மிகவும் மிருதுவாக இருந்தாள். ஒரு 10 நொடிகளுக்குப்பின்தான் இருக்கையில் அமர்ந்தாள். இப்பொழுது அவளின் சத்தம் கொஞ்சம் அதிகமானது. அவன் அவள்நோக்கித் திரும்பி, நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீர்கள், என்றும் ப்ரபுவுக்கு எப்படி உறவு என்றும் கேட்டு பேச்சுக்கொண்டுத்தான்.  நெருக்கமான உறவுபோல இனிமையாக பேசிக்கொண்டேயிருந்தாள். தோழிக்குத்தான் அது பிடிக்கவில்லை. அங்குமிங்கும் கைகளை ஆட்டியாட்டிப் பேசினபொழுது பலமுறை அவனின் கைகளோடு உரசினாள். அவளின் செல்போன் நம்பர் என்னவென கேட்க நினைத்தான். ஆனால் கேட்கவில்லை.
அவள் எஸ்ஸாரெம்டி என்ற ஒரு பெரிய ஆட்டோமோபைல் கம்பெனியின் சேல்ஸ் ஜென்ரல்மேனேஜரின் மனைவி. ஆந்திராக்காரி. பெயர், ஆம் அவளும் சாந்திதான், அப்பப்பா.... எத்தனை சாந்திகள். வைபவம் முடிந்ததும் அடுத்து என்னசெய்யவேண்டும் என்று கேட்டாள். அவனும் அதன் அர்த்தம் புரியாததுபோல் சாப்பிடச் செல்லவேண்டும் என்றான். அவன் எழுந்ததும் அவளும் எழுந்து அவனருகில், மிக அருகில் வந்து கைகள் ஆழ உரசினபடி கையை விடாமல் இருக்கிக்கொண்டு கைகுழுக்கி விடைகொடுத்தாள். அவன், அவனை அந்தச் சூழ்நிலையிலிருந்து வலுக்கட்டாயமாக தன்னைப் பிரித்துக்கொண்டு உணவருந்தச் சென்றான். காதல், காதலால் இதயத்தை நிறைத்துக்கொண்டு இடமின்றி கொஞ்சம் வலி தந்ததை உணர்ந்தான்.

மருத்துவம் கடவுள் - 1986

1986. பல முக்கியமான தொழில் காண்ட்ராக்ட்கள் எடுத்து மிகவும் பிசியான வருடம். முதல்முதல் கார் வாங்கின சமயம். அவன் அதுவரை கார் ஸ்டியரிங்கைக்கூட பிடித்ததில்லை. ஒரு பழைய நல்ல காரை வாங்கி வீட்டிற்கு கொண்டுவந்தார்கள். அதை வீட்டைச் சுற்றியுள்ள ரோட்டில் ஒரு ரௌண்ட் ஓட்டிச் சென்றான். ஸ்டியரிங்க் கண்ட்ரோல் வந்தேவிட்டது. மறுநாள் வெளியூருக்குச் செல்லவேண்டியிருந்ததால் காரையே எடுத்துச் சென்றான். ஸ்லோவாக செல்லவேண்டியபொழுதெல்லாம் எஞ்சின் நின்று கடுப்பேற்றியது. பின்னர் ஒரு ஊட்டி சுற்றுலா, அதன்பின் ஒரு சென்னை பயணம், இப்படியாக நன்றாக காரோட்டிட படித்துவிட்டான்.
அந்தப் பழைய காதலியை எந்த சந்தர்ப்பங்களிலும் சந்தித்துவிடக்கூடாது என்பதை மிகத்தெளிவாகவே  முடிவு செய்து வைத்துக்கொண்டிருந்தான். ஆனாலும் விதி அவளை மறுபடியும் ஒருமுறை சந்திக்க வைத்துவிட்டது. அத்தைபெண்ணின் சடங்குவீடு. பொதுவாக இப்படியான விழாக்களுக்கு அவன் செல்வதில்லை. அவனின் தம்பி செல்லமுடியாமல் போனதால் மாமன் மகன் முறைக்கு அவன் செல்லவேண்டியதாகிவிட்டது. மேலும் திருமணம் முடிந்துவிட்டபின் இப்படி விழாக்களுக்கும் கட்டாயம் செல்லவேண்டுமாம். என்ன வழக்கங்களோ, மண்ணாங்கட்டியோ. வீட்டினுள் நுழைந்ததும் அவளின் முகத்தையே காணும்படி ஆகிவிட்டது. அங்கு அவளும் வந்திருந்தாள். அவள் இன்னொரு அத்தைமகள். அந்த நாள் முழுவதும் அவன்முன்னாலேயே குறுக்குமருக்காக நடந்துகொண்டிருந்தாள். ஒவ்வொரு முறையும் அவளின் முகத்தை அவன் நோக்கி, மலர்ச்சியாக காட்டிக்கொண்டேயிருந்தாள். சந்தோஷமாகவும் இருந்தாள். ஒரு சமயம் அவளைப் பார்க்கையில் பரிதாபமே மேலோங்கியது. கைக்குள் இருந்தத் திருமணத்தினை கெடுத்துக் குட்டிச் சுவராக்கியவள். அவளைப் பார்க்கும் ஒவ்வொரு சமயம் கோபமாகவும் இருந்தது.
மாமன் மகன் முறையில் சடங்குப்பெண்ணின் அருகில் அவன் அமரவேண்டியதாகியது. எதிரில் அவள் அமர்ந்திருந்தாள். அந்த நேரம்தான் அது நடந்தது. அதாவது அவளுக்கு மிகவும் பிடித்த "காஞ்சிப்பட்டுத்தி கஸ்தூரி பொட்டுவைத்து" என்ற பாடல் ஒலித்தது. அந்தப்பாடலுக்கு ஒரு அழகிய பின்னினைவும் உண்டு. அது பளிச்சென்று அவனின் கண்முன்னே தோன்றி மறைந்தது.
(அதாவது அவனின் தங்கையின் திருமணத்தின்பொழுது அவள், அவளின் இளவயது அத்தை ஒருத்தியுடன் நின்றுகொண்டிருந்தாள். அப்பொழுது அவன், அங்கு பாடல்கள் ஸ்பீக்கரில் போட்டுக்கொண்டு இருந்தவனிடம், "வயசுப்பொன்னு" இருக்கா என்றான். வயசுப்பொன்னு படத்தில்தான் அந்த "காஞ்சிப்பட்டுத்தி" பாடல் வரும். அதைக்கேட்ட அவள் நக்கலாக, இருக்கு, உனக்கெதுக்கு வயசுப்பொன்னு, அதான் நானிருக்கேன்ல என்றாள். அந்தநேரம் அவளை அப்படியே முத்தமிடத் தோன்றியது, ஆனால் செய்யவில்லை.)
அவளுக்கும் அந்தப்பாடலைக் கேட்டதும், பழைய சம்பவத்தினை நினைத்திருப்பாள் போலும். முதலில் சந்தோஷமாக காட்டிய முகத்தினைக் குனிந்துகொண்டு மறைத்திட முயன்றாள்.  பின்னர் அவளின் நினைவுகள் ஒருமாதத்திற்கு அவனின் மனதிற்குள் ஒடிக்கொண்டிருந்தது.
பின் முழுவதுமாய் தொழிலின் அழுத்தத்திற்குள் அமுங்கி மறைந்தான். அவனின் தாய் அவனுக்கு குழந்தை பிறக்க தாமதித்ததால் என்தெந்த டாக்டர்களை பார்க்கலாம் என்பது பற்றியும், எந்தெந்த கோவில்கள் பலம் வாய்ந்தவைகள் என்கிற ஆராய்ச்சியில் தீவிரமாக இறங்கியிருந்தார்கள். அடுத்த மூன்றுமாதங்கள் புதுப்புது டாக்டர்களின் சந்திப்புகளிலுமாக, கிட்டத்தட்ட தமிழகத்தின் முக்கிய கோவில்கள் அனைத்துக்கும் சென்றாகிவிட்டது. எதைப்பற்றியும் கவலைகொள்ளாத அவன் மனம் கவலை கொள்ளத்துவங்கியது. வருடம் 1986 முடிந்தது.

உன்னை சுவாசிக்கிறேன்

உன்னைக்
கண்டநாள்முதல்
சுவாசிக்க
மறந்திருந்தேன்...
நேசிக்கத்
தெரிந்திருந்தேன்....

உன்னை
நேசித்திருந்தால்
மறுக்கவோ மறக்கவோ
செய்திருப்பேன்...

ஆனால்
நான் உன்னை
சுவாசிக்கிறேன்...
மறந்தாலும் மறுத்தாலும்
மரணம் எனக்குத்தான்...

நேற்றைய பொழுது
உன்னுடன்
கழிந்தது
இனிமையாக...
மயக்கும் உன் கண்ணசைவுடன்....

இன்றைய பொழுது
உன் நினைவுகளுடன்
கழிந்தது
தனிமையில்...
அமைதி பேசின நிலவு துணையுடன்...

நாளைய பொழுதும்
உன்னோடு வேண்டும்
உன் அன்பிலும்...
அரவணைப்பிலும்...
அடங்க மறுக்கும் உன் திமிரிலும்...

பிரிவினைகள் 1985

இரவு மணி 2.30. எல்லொரும் அவரவர் அறைக்கு உறங்கச் சென்றுவிட்டனர். எல்லொராலும் ஒதுக்கப்பட்ட ஒரு தெலுங்கச்சி மட்டும் ஹாலில் தனியாக அமர்ந்திருந்தாள். அவனும் தன்னறைக்குக் கிளம்பினான். அறைக்குள் நுழைந்ததும், தனியாய் இருந்த அந்தப்பெண்ணும் சேர்ந்து உள்ளே வந்துவிட்டாள். அவளைமட்டும் யாரும் அவ்வளவாக நெருங்கவில்லைபோலும், அது அவளின் முகத்தில் எழுதியிருந்தது. அவனுடனேயே படுக்கையில் படுத்துக்கொண்டாள். அவன் அவள் நோக்கித் திரும்பி அவளின் மார்பகங்களின் மேல் கையைப் போட்டுக்கொண்டு இலேசாக வருடினான். அதில் இலேசாக பால் கசிந்தது. சமீபத்தில்தான் குழந்தை பெற்றிருக்கின்றாள். வயதும் சுமார் 18 தானிருக்கும். அவளுக்குத் தமிழ் புரியவில்லை. அவனுக்கு தெலுங்கு தெரியவில்லை. அவளுக்கும் செக்ஸ் தேவையாய் இருந்ததால் அவனை முழுமையாய் எழுப்பி அவளாகவே கலவிமுடித்தாள். ஒரு லார்ஜ் ஸ்காட்சை உள்ளேதள்ளி அன்றைய இரவை முடிவுக்குக் கொண்டுவந்தான்.

காலை விழிக்கும்பொழுது 11. இரவின் தடயங்கள் அனைத்தும் மறைந்து புண்ணியபூமிபோல சுத்தமாக்க் காட்சியளித்தது அந்த ரிசார்ட். காலை 5 மணிக்கே அனைவரையும் அழைத்துச் சென்றுவிட்டனர். விஜிபியின் அருமையான பராமரிப்பின் அடையாளம். இப்படியெல்லாம் உல்லாசிகளைக் கவர்ந்துதான் வளர்ந்து வந்திருக்கின்றார்கள் என்பது புரிந்த்து. அன்று முழுவதும் லலிதாவையே மனம் நினைத்துக்கொண்டிருந்தது. அந்த அவளின் பரிதாபப் பார்வை. அது ஆயிரம் அர்த்தங்களை தன்னுள் கொண்டிருந்தது.

பெண்கள் பற்றி அவள் கூறிய சில விஷயங்கள் நினைவில் சுற்றிவந்தன.

பெண்களின் உள்ளங்கை, கடினமான தோலால் அமந்திருந்தால் அவள் பல ஆண்களைச் சேருபவளாம்.  மிருதுவான தோலால் அமையப்பெற்றால் அவள் ஒரே காதலனைக்கொண்டவள். எவர் எதிர்த்தாலும் அவனை அடைந்தே தீருவாளாம். விளைவுகளைப்பற்றி கவலைப்பட மாட்டாளாம். சிறந்த அறிவாளி.

உள்ளங்கை மிருதுவாக, விரல்கள் நீண்டிருந்தால், தன் முடிவே இறுதியானது என வாதிப்பாள். உண்மை மாறினால் ஆண்வர்க்கத்தையேகூட தூக்கி எரிந்திடுவாளாம்.

கால்விரல்கள் ஒரு ஒழுங்கில்லாமல் நீண்டு குட்டையாய் அமைந்திருந்தால் செக்ஸில் கில்லாடி. குடும்பத்தை அழகாகக் கட்டிக்காப்பாற்றி நன்றாக பொருப்புடன் வழிநடத்திச் செல்வாள். வாழ்க்கையில் பயமே இல்லாதவள். 

ஒரு பெண்ணின் உயரம் எவ்வளவோ அதனுடன் 4 இன்ச் கூட்டினால் வரும் உயரத்திற்குக் குறைவாக அவளின் ஆண்குழந்தை இருக்காது.

ஒரு பெண்ணின் இடுப்பளவும் மார்பின் சுற்றளவும் ஒன்றானால் அவளுக்கு ஆண்குழந்தை பிறக்காது. இடை பெருத்த பெண்களுக்கு ஆண்குழந்தைகள் அதிகம் இருக்கும்.
கண்ணருகினில் மச்சம் இருந்தால் காதலித்தவனையே மணமுடிக்கும் யோகமுள்ளவள்.
உதட்டில் மச்சமுள்ளவள் விதவிதமான செக்சினை அனுபவிப்பாள்.
இடையின் முன்னிலோ, பின்னிலோ மச்சமிருந்தால் ஒரு கணவன், ஒரு காதலனுடன் இனிமையாக வாழ்வாள்.

பெண்குறியின் அருகிலோ அதன்மேலோ மச்சம் இருந்தால் அதிகமான கோபமுள்ளவள். பேசும்பொழுது உக்கிரமான சத்தமுடன் வார்த்தைகள் கேட்கமுடியாதபடி கூசும்.

இன்னும் பல சொன்னாள். 
மேலும் அன்றும் 2 கல்லூரியில் படிக்கும் மாணவிகளாம், மற்றும் மேலும் ஒருத்தி ஹௌஸ்வொய்ஃபாம், இவர்கள் பகலில்தான் வருவார்களாம். பகல் 12 க்கு வந்தார்கள். மற்ற நண்பர்கள் எல்லோரும் அவர்களைக் கொஞ்சிக்கொண்டும் நோங்கிக்கொண்டும் இருந்தனர். அவனுக்கு இப்பொழுது அதிலெதுவும் நாட்டமில்லை. புத்தகம் படிக்கலாமென்றால் லலிதா நினைவுக்கு வந்துவந்துபோனாள். அவளின் பாட்டுக்கள். அவனுக்கு ஊர்திரும்பும்வரையிலும் அவளின் நினைவுகள் சுற்றிவந்தன. ஆனால் மனம் புதுத்தெம்புடன் ஊர்திரும்பியது.

சிலபல காரணங்களால் அவனின் சொந்தப் பங்காளிகளுக்குள் பிரிவினை ஏற்பட்டு பாகப்பிரிவினையும் சுமூகமாய் நடந்தேறியது.

பொதுவாக கோவிலுக்கு சைட்டடிக்கத்தான் அவன் செல்வான். அவனது தாயின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க கேரளாவிலுள்ள நாகர் பகவான் கோவிலுக்கு மொத்த குடும்ப சகிதம் கிளம்பினர். சென்றுவந்தபின்தான் புரிந்தது, அவனுக்கு குழந்தை பிறக்க தாமதிப்பதால்தான் இந்த வேண்டுதல் என்று. வெருத்தேவிட்டான். இப்படியாக வருடம் 1985 மிகவும் வேகமாகச் சென்றோடியது.pi

பாதை மாறிய 1985

அன்றய காலத்து நண்பர்கள் அனைவருக்கும் எல்லா பழக்கங்களும் இருந்தன அவனொருவன் தவிர. இப்பொழுது காதல் மறைந்ததால் அந்த ஒரு முக்கிய பழக்கமும் அவனை முழுமையாய் ஆக்கிரமித்துவிட்டது. 1985 மேதினத்தையொட்டி 4 நாட்கள் விடுமுறையானதால் நண்பர்கள் ஐவரும் சேர்ந்து திருப்பதி சென்று பாவங்களையெல்லாம் நன்கு கழுவியபின் சென்னை சென்று மீண்டும் பாவங்களை ஏற்றிக்கொள்வது என முடிவு செய்துகொண்டு கிளம்பினார்கள்.

திருப்பதி அடிவாரத்தில் வைத்து அவர்களுக்குள் ஒரு போட்டி, யார் முதலில் உச்சிக் கோவிலுக்கு நடந்தே சென்றடைவது என்று. அவன் ஒருவன் மட்டுமே புகைப்பதில்லை என்பதினாலும், அவனுக்கு தினமும் மைதானத்தில் 10 ரௌண்ட் ஓடும் வழக்கம் இருந்ததாலும் அவனிடம் மற்றவர்கள் எவரும் நெருங்கிடக்கூட முடியவில்லை. அவன் சென்றடைந்த முக்கால் மணி கழித்தே மற்றவர்கள் அங்கு வந்து சேர்ந்தனர். திருப்பதியில் ஒரு விசேஷம் என்னவெனில் அங்கு வரும் பெண்கள், ஆண்கள் பாகுபாடின்றி ஒருவரையொருவர் நன்கு உரசிக்கொண்டு எர்த்தடித்து ஆனந்தம் அடைவர். ஒருவேளை அதற்காக மட்டுமே அங்கு வருவார்களோ என்னவோ! அந்தளவு கூட்டம். தரிசனம், உரசனம் எல்லாம் முடிந்து சென்னைக்குக் கிளம்பினார்கள் இரவில்.

சென்னையில் வந்து இறங்கியதும் நேராக விஜிபி. அந்தக்காலத்தில் அதற்கு அதுதான் வசதி மற்றும் நம்பகம். அங்கு ஒரு போட் வடிவில் ஒரு ரிசார்ட் இருக்கும். அதற்கு காவலாளி ஒருவனும் உண்டு. மற்ற உல்லாசப்பயணிகள் எவரும் அதை நெருங்கக்கூட அனுமதியில்லை. அது ஒரு தனியுலகம். ரிசார்ட்டையடுத்து தனிமையான கடற்கரை. என்னவேண்டுமானாலும் செய்துகொள்ளலாம் அந்தளவு இருந்திடும் அந்தத் தனிமையும் அதன் இதமான காற்றும். அதிலொரு சிட்அவுட் கொட்டகையுண்டு, அதிலமர்ந்து மதுநீர் பருகலாம் மாதுடன். வேளைக்கு உணவு வந்திடும். அவர்களுடன் 3 பெண்நண்பர்கள் வந்திருந்தனர். ஒருத்தி ப்ராமின் மிகவும் அழகாக இருந்தாள். பெயர் லலிதா. எல்லொரும் அவளையே விரும்பிநின்றனர். மற்றவர்கள் ஆந்திராவிலிருந்து ஓடிவந்தவள்கள், சினிமாவின் மோகத்தினால். பின்னர் பாதை மாற்றப்பெற்றவர்கள். அது ஒரு பெரிய கொடூரம். கதைகளைக் கேட்டால், கண்ணீர் விட்டுக்கொண்டு இருக்கவேண்டியதுதான். ரூம் செட்டானபின் போதை ஏறினபின், மதிய உணவுவரை அரட்டை ஓடியது. பின் ஒவ்வொருவராக நோங்கத் துவங்கினர். லலிதாவுக்குதான் மிகுந்த போட்டி. உடலுறவுக்கு சென்றபின் சிலநிமிடங்களில் வெளியே வந்துவிட்டார்கள் அவசர வேலைமுடிந்ததும்.

மாலை மணி ஆறு.... மற்ற நண்பர்கள் மிகுந்த அலுப்புடன் தோன்றினார்கள். ஆசுவாசமாக வெளியிலிருந்த சிட்அவுட்டில் மதுவை எடுத்துக்கொண்டு அந்த இளம்காற்றை அனுபவித்துக்கொண்டு எல்லொருமாக அமர்ந்தார்கள், அந்தப் பெண்களுடன். அரைக்கால் சட்டைமட்டுமே அவன் அணிந்துகொண்டிருந்தான். லலிதா ப்ரா போடாத மேல்ச் சட்டையும் சிவப்புநிற முழு பாவாடையும் அணிந்துகொண்டு கவர்ச்சியாக அவனருகில் வந்து அமர்ந்துகொண்டாள். அவளும் மதுவருந்திக்கொண்டிருந்தாள். அரட்டைகள் சிரிப்புடனும், கேளிகிண்டலுகளுடனும் சந்தொஷமாகச் சென்றுகொண்டிருந்தது. அரட்டையின்பொழுது அவன் சொன்னான் பெண்களுக்கு ரெட்டை ஜடையும், தலை நிறைய மல்லிகைப்பூவும் ஒரு தனீயழகு, என்று. சட்டென லலிதா உள்சென்று ரெட்டைஜடை பின்னி மல்லிகைச் சரம் கொருத்துக்கொண்டு கண்முன் தோன்றினாள். மிகவும் அழகாக இருந்தாள். அவனைத் துண்டாகக் கண்ணசைத்து கடற்கரைக்கு வரச்சொல்லி ஜாடை காட்டினாள். அவனும் மயங்கின நிலையில், சென்றவளை பின்தொடர்ந்தான். அது புதையும் தங்கமணல் கடற்கரை. இருவரும் அமர்ந்தார்கள். அவளின் கதையையெல்லாம் சொன்னாள், ப்ராமண கல்லிடைக்குறிச்சிக்காரி. பௌர்ணமி நிலவில் மின்னினாள். கலவி ஆட்டத்தின் பலப்பல நுணுக்கங்களையெல்லாம் சொல்லி மகிழ்ந்தாள். மெதுவாக அவன்மேல் பரவினாள். அவளின் வியாபார வித்தைகள் அனைத்தையும் காட்டினாள். அவளே அவன்மீதேறி கலவினாள். மிகவும் மிருதுவாக இருந்தாள். ஆத்மார்த்தமாக உயிர்வரை முத்தமிட்டாள். அளவான அவளின் கொங்கைகள் அவனின் கைவண்ணத்தால் அழுந்தப்பட்டன. அழுத்தத்தின் பின் பழையநிலையே அடைந்து அவற்றின் இளமையை அவைகள் உணர்த்தின. அவனுக்கு இளமையின் வேகத்தைக் காட்டினாள்.

நீதான் நான் கண்ட முதல் ஆண் என்று ஏதேதோ பொய்சொன்னாள். சுத்தமான தொழில். உடலில் ஒட்டின மணலையெல்லாம் துவட்டினாள். அறைக்குள் திரும்பினபொழுது மணி 11. மற்றநண்பர்கள் ஆரவாரமாக அரட்டையடித்துக்கொண்டு இருந்தனர். அவள் பாடகி என்பதால், அவன் லலிதாவை ஒரு பாட்டுப்பாடச் சொன்னான். “உன்னை ஒன்று கேட்பேன், உண்மை சொல்ல வேண்டும்” என்ற பாடலைப் பாடினாள். மேலும் நேயர்களின் விருப்பப்பாடல்களை எல்லாம் பாடி அந்தநாளை இனிமையானதாக மாற்றிக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு நண்பர் அவளை மறுபடியும் வருமாரு அழைத்ததும் ரூமை நோக்கி அவனை திரும்பத்திரும்ப வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டே சென்றாள்......    தொடரும்......     

நிழல்கூட அழகு

வான் கொண்ட நிலவுக்கு
மூன்றாம் பிறை அழகு...

தேன் கொண்ட மலருக்கு
அதன் நிறம், மணம் அழகு.....

விண் கொண்ட நிலமகளுக்கு
விளைந்ததெல்லாம் அழகு....

பண் கொண்ட பாடலுக்கு
கவிதை வரிகள் அழகு...

கண் கொண்ட காதலிக்கு
துடிக்கும் அசைவு அழகு....

காண், நீ கொண்ட கூந்தலுக்கு
கண்மறைத்துக் காற்றாடும் கலை அழகு....

பொன் கொண்ட கைகளுக்கு
வீசி நடக்கும் நடை அழகு....

தான் கொண்ட மார்புக்கு
ததும்பும் அலைநிலை அழகு....

சான் கொண்ட வயிற்றுக்கு
தணிந்திருக்கும் தசை அழகு....

வீண் கொண்ட ஊடலுக்கு
வந்துருளும் கோபம் அழகு...

மான் கொண்ட கோபத்திற்கு
முடிவினில் உரசும் முத்தம் அழகு....

உன் கொண்ட இதழ்களுக்கு
தேன் ஊரும் நா அழகு....

ஊண் கொண்ட கால்களுக்கு
இணையவைத்த பின், அழகு....

நான் கொண்ட காதலுக்கு
நீ மட்டும்...
இல்லை... இல்லை...
உன் நிழல் கூட அழகு தான்...!

மறக்க முடியவில்லை 1234

எனது பிறந்த நாள்
அன்று
ஒவ்வொரு கடையாய்
ஏறி இறங்கி
ஒவ்வொரு பொருளாய்
பார்த்து பார்த்து
எனக்கு என்ன பிடிக்குமென்று
கேட்டு கேட்டு
கடைசியாய் நீ வாங்கித் தந்த
பூ போட்ட கைக்குட்டையை
மறக்க முடியவில்லை...!

மணிக்கணக்கில் தினம் தினம்
கை கோர்த்து
பேசித் திரிந்த... ஆற்றங்கரை..!

காக்காய் கடி கடித்து
மாங்காய் தின்னும்...
பள்ளிக்கூடத்து ஆலமரத்தடி..!

கும்பலாய்க் கூடி
கூட்டாஞ்சோறு
ஆக்கித் தின்னும்...
உன் வீட்டுத் தோட்டம்..!

மணல் வீடு கட்டி விட்டு
மரப்பாச்சி பொம்மை வைத்து
நாம் ஒன்றாய் கூடி குதூகலித்த...
தென்னந்தோப்பு..!

அன்பே,

மறக்க முடியவில்லை - நம்
முந்நாள் உறவுகளை..!
உயிர் போனாலும்
துறக்க முடியாது...
எந்நாளும் - உன் பிரிவுகளை..!

பட்டாம்பூச்சி வந்து
என் மீது மோதினாலும்
வலிக்குமோ என்று
கலங்கிய நீயா - இன்று
பட்டாக்கத்தியாய் மாறி
என் இதயத்தைக் கிழித்தாய்..?
அந்த வலியின் வேதனையை
இன்னும் என்னால்
மறக்க முடியவில்லை...!

அனுப்புனர் முகவரி இல்லாமல்
நீ அனுப்புகிற
வாழ்த்து அட்டைகளையும்,
கிறுக்கலான கையெழுத்தில்
நிறைய இலக்கண பிழைகளுடன்
நீ எழுதி தந்த
காதல் கடிதங்களையும்
மறக்க முடியவில்லை...